جایگاه پهلوانان در ادبیات فارسی

همانطور که روح انسان نیازمند غذا می باشد که به آن غذای روح می گویند، جسم نیز جهت پرورش به غذا نیازمنداست. غذای روح شعر و ادبیات و موسیقی و معنویات است و غذای جسم تربیت بدنی و ورزش است. ثمره غذایروح آرامش کمال و نوازش روحی است و ثمره غذای جسم، تندرستی و سلامت جسمانی است. این دو محوراساسی در زندگی انسان آنچنان با هم عجین شده اند که به یک نیاز مبرم برای ادامه حیات مبدل شده است، که باکمی تحقیق در موتیف (درون مایه) بسیاری از آثار بزرگان می توان به این مهم دست یازید. در بسیاری از آثارحماسی- غنایی و نمایشی قهرمان پروری ها و زورآزمایی های جسمی و پهلوانی در کاراکترهای این قوالب شعریو داستان نویسی را می توان مشاهده نمود. مقاله پیش روی در تلاش است تا با ذکر چند مثال ارتباط و جایگاهورزش و تنومندی را در آثار برخی از شاعران و نویسندگان زبان فارسی واکاوی نماید.

کلیدواژه ها:

ادبیات فارسی ، شعر ونثر ، پهلوانی ، تربیت بدنی