تاثیر تمرینات پلایومتریک بر کینماتیک ضربه پا و برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی در دختران تکواندوکار

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 55

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTC01_113

تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1400

چکیده مقاله:

مقدمه : با توجه به اهمیت تمرینات پلایومتریک در بهبود عملکرد جسمانی تکواندوکاران، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات پلایومتریک بر سرعت پرتاپ پا حین اجرای تکنیک دولیو و آپدولیو و برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی دختران تکواندوکار بود.روش شناسی: جامعه آماری، تکواندوکاران دختر نیمه حرفه ای ۱۲) تا ۱۸ سال) بود. از این افراد تعداد ۲۱ نفر از تکواندوکاران یکی از باشگاه های شرق تهران که داوطلب همکاری با پژوهش حاضر بودند و شرایط ورود به مطالعه را داشتند به روش تصادفی انتخاب شدند. متغیرهای وابسته شامل سرعت زاویه ای مفصل زانو، سرعت خطی پا، تعادل، چابکی و توان انفجاری بودند. پس از انجام پیش آزمون، آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. سرعت زاویه ای مفصل زانو و سرعت خطی پا با استفاده از دوربین های آنالیز حرکت اندازه گیری شد. تعادل، چابکی و توان انفجاری نیز به ترتیب با استفاده از صفحه نیرو (پارامترهای مرکز فشار پا)، آزمون ۴×۹ و پرش سارجنت ارزیابی شدند. آزمودنی های گروه تجربی علاوه بر تمرینات رایج تکواندو به مدت ۶ هفته هر هفته دو جلسه، تمرینات پلایومتریک را انجام دادند. آزمودنی های گروه کنترل نیز فقط تمرینات رایج تکواندو را انجام دادند. پس از اعمال متغیر مستقل مجددا متغیرهای وابسته تحقیق اندازه گیری و اطلاعات مورد نیاز جمع آوری گردیدند. در این تحقیق برای بررسی و مقایسه گروه ها و همچنین بررسی تغییرات قبل و بعد از تمرین در هر دو گروه، از آزمون تی وابسته و تی مستقل استفاده شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.نتایج: در مقایسه نتایج پس آزمون رکوردهای گروه تجربی و گروه کنترل، تفاوت معناداری در سرعت خطی پا هنگام اجرای تکنیک آپدولیو و دولیو و وجود داشت .(P<۰/۰۵) همچنین فاکتور آمادگی حرکتی چابکی نیز در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافت .(P<۰/۰۵) اما در نتایج پس آزمون متغیرهای سرعت زاویه ای باز شدن مفصل زانو هنگام اجرای تکنیک آپدولیو و دولیو، تعادل و توان انفجاری دو گروه تجربی و کنترل تفاوت معناداری مشاهده نگردید.بحث و نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاضر نشان داد یک دوره تمرین منتخب پلایومتریک باعث افزایش سرعت خطی پا هنگام اجرای تکنیک آپدولیو و دولیو و چابکی در تکواندوکاران دختر ۱۲ تا ۱۸ سال شد. لذا جهت افزایش سرعت خطی پا هنگام اجرای تکنیک آپدولیو و دولیو و همچنین چابکی تکواندوکاران می توان متناسب با سطح آمادگی افراد از تمرینات پلایومتریک استفاده کرد.

نویسندگان

لیلا غزاله

استادیار بیومکانیک ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

زهرا احمدی

کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

مریم دلفان

استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران