کاربرد اجماع در اثبات احکام معاملات. بررسی موردی شرطیت تنجیز در عقود
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 190
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HTCONF03_315
تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1400
چکیده مقاله:
منجز بودن از شرایطی است که در کتب فقهی برای برخی از عقود و ایقاعات مطرح شده است. تنجیز در مقابل تعلیق، و به معنی منوط نبودن تحقق عقد یا ایقاع به امر دیگری است. تعلیق ممکن است به صورت مصرح یا ضمنی صورت پذیرد. برای اثبات اعتبار تنجیز، ادله ی گوناگونی مطرح شده اند. اجماع به عنوان یکی از ادله ی عمده ی بیان شده برای اعتبار تنجیز با نقدهای گوناگونی روبه روست. برای بررسی قوت اجماع به عنوان دلیل اعتبار تنجیز، باید به اصل وجود اشتراک نظر»، «محدوده ی آن»، و «اجماع معتبر بودن اشتراک نظر احتمالی» توجه داشت؛ با در نظر داشتن این سه، به نظر می رسد دلالت اجماع در بحث حاضر با اشکال مواجه است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی حمیدی
دانش آموخته ی دکتری رشته ی فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه تهران، تهران، ایران