وضعیت حقوقی کاربر مهمان در مدل کسب وکار شرکتهای ارائه دهنده خدمات هوشمند حمل ونقل (مطالعه موردی اپلیکیشن اسنپ)

در تجارت الکترونیک بهره گیری از تکنولوژیها سبب افزایش کارایی کسب وکارهای مدرن گردیده است. امروزه شرکتهای ارائه دهنده خدمات هوشمند حمل ونقل با استفاده از فناوریهای نوین به طرز چشمگیری صنعت حمل ونقل را دگرگون کرده اند. یکی از آثار بکارگیری تکنولوژیها در کسب وکارها ایجاد تغییرات عمیقی است که در روابط حقوقی اشخاص به وجود می آورند به نحوی که سبب خلق نوع جدیدی از کسب وکارها میشوند و بسیاری از مفاهیم و ساختارهای علمی گذشته را ناکارآمد میسازند. شرکتهایی همچون اوبر و اسنپ با استفاده از اپلیکیشن هوشمند خود خدماتی را فراهم نمودهاند که اشخاص میتوانند در هر زمانی وسیله نقلیه ای را به مکان موردنظر خود درخواست نمایند. رانندگان نیز تحت عنوان ناوگان حمل ونقل این شرکتها وسیله نقلیه خود را با کاربران مسافر به اشتراک می گذارند . مدل کسب وکار اسنپ یک پدیده ی نوظهور بوده که روابط حقوقی بین اشخاص حاضر در آن نیازمند تجزیه وتحلیل اختصاصی میباشد. هدف این پژوهش تعیین وضعیت حقوقی مسافرانی است که کاربر اپلیکیشن نمی باشند اما در قالب کاربر مهمان از خدمات آن استفاده می نمایند. نوشتار حاضر به روش تحلیلی-توصیفی انجام شده است. نتایج بیانگر این امر هستند که اگرچه کاربران مهمان به سبب عدم عضویت در اپلیکیشن اسنپ هیچگونه رابطه قراردادی با شرکت و حتی کاربر مسافر ندارند اما تحت عنوان قرارداد حمل ونقل )تعهد اصلی ( به نفع شخص ثالث این امکان را پیدا می نمایند که از خدمات شرکت بهره مند گردند و همچنین فقدان قرارداد سبب عدم مسئولیت کاربر مهمان نمیشود. در صورتی که کاربر مهمان در جریان اجرای قرارداد حمل ونقل ، اقدام به اعمالی نماید که به نحوی بر روی قرارداد در حال اجرا تاثیر خاصی بگذارد و سپس متعهد نیز در همین راستا تعهدات قراردادی خود را نقض نماید؛ به رغم وجود اختالفنظر در خصوص مسئولیت مدنی، بر اساس مبنای تقصیر یا تسبیب مسئول خواهد بود.

کلیدواژه ها:

وضعیت حقوقی ، کاربر مهمان ، اپلیکیشن اسنپ ، حمل ونقل هوشمند ، تجارت الکترونیک