تعیین الگوی کشت شیبکوه شهرستان فسا با برنامه چندهدفه با آرمانای - ن یاآن

توسعهی پایدار استفادهی بهینه از منابع کنونی با در نظر گرفتن شرایط آینده است . یکی از ابزارهای موثر درتخصیص بهینه این منابع استفاده از مدل های برنامهریزی چند هدفه است. استفاده از این مدل ها در فرایند تعیینبرنامهی بهینه تولید، الگوی کشت کارایی را تعیین میکند که میتواند راهنما یی برای سیاستگذاران و بهره برداران باشد. در این راستا جهت هدایت بهتر تصمیمگیرندگان در تعیین این الگو از برنامهی چند هدفه (MCGP) باآرمان این یا آن استفاده شد. این برنامه انعطاف مدل برنامهریزی چندهدفه را بهبود میبخشد و تصمیمگیرنده میتواند سطوح در « پایین تر(کمتر) بهتر است » و « بالاتر(بیشتر) بهتر است » آرمانی چندگانه برای اهداف در نظر بگیرد؛ آرمانهایی که آن گنجانده شده است. از این مدل برای تعیین الگوی کشت بهینه زارعین شهرستان فسا استفاده شد. اطلاعات مورد نظر با تهیه پرسشنامه و مصاحبهی حضوری با 30 زارع و با توجه به نسبت میزان نهاده های محدود از جمله آب کشاورزی و سرمایه در دسترس به سطح زیر کشت همگن شده بهدست آمد. نتایج مدل تاکید میکنند که سطح زیر کشت گندم در حالت بهینه برای هر دو برنامه MCGP و GP به میزان 4% کاهش میابد.و چغندر و ذرت در ه یچ کدام از مدلها صرفهی اقتصادی ندارد. همچنین سطح زیر کشت پنبه در مدل GP به میزان 10% ودرمدل MCGP به بیش از 32%افزایش مییابد. اما برخلاف سطح زی ر کشت فعل ی منطقه و مدل gp سطح ز ی ر کشت خربزه در MCGP به میزان 22%افزایش یابد

کلیدواژه ها:

برنامه تولید ، توسعهی پایدار ، سطوحآرمانیچندگانه ، مدل GP مدل.MCGP