مقایسه اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و آموزش تنظیم هیجان بر بر دلزدگی زناشویی زوجین

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 213

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSP03_109

تاریخ نمایه سازی: 15 دی 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه اثربخشی کاهش استرس مبتنی برذهن آگاهی و آموزش تنظیم هیجان بر بر دلزدگی زناشویی زوجین بود. روش پژوهش حاضر از نوع مطالعات آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون - پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره اهواز به تعداد ۲۶۴ نفر در سال ۱۳۹۸ بودند. نمونه ای به حجم ۶۰ نفر ) ۲۰ نفر برای هر گروه( به روش نمونه گیری هدفمند و با در نظر گرفتن ملاکهای ورود به مطالعه، انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. یک گروه آزمایش آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت کردند که در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای به مدت ۴ هفته )هر هفته ۲ جلسه( برگزار شد، گروه آزمایش دوم آموزش تنظیم هیجا ن را دریافت کردند که در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای به مدت ۴ هفته )هر هفته ۲ جلسه( برگزارشد. دوره پیگیری یک ماهه در هر دو گروه نیز بررسی شد. ابزار گردآوری اطلاعات دلزدگی زناشویی داده های جمع آوری شده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که کاهش استرس مبتنی برذهن آگاهی و آموزش تنظیم هیجان بر انعطاف پذیری کنشی تفاوت بین میانگین گروه برنامه کاهش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و آموزش تنظیم هیجان و گروه کنترل بر دلزدگی برابر ۱۷.۳۳۱ میباشد که در سطح ۰۱ / ۰ معنیدار میباشد. این یافته نشان میدهد که برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر دلزدگی موثر بوده ا ستو این تاثیر تا مرحله پیگیری تداوم داشته است. از طرفی بین دو روش تفاوت معنی داری در اثربخشی در مرحله اول و دوره پیگیری وجود دارد. در نتیجه محققین و مداخله گران حوزه درمان، باید از این دو روش ذهن آگاهی و مثبت نگر در موقعیت های متناسب استفاده کنند و با توجه به پروتکل درمانی و شرایط مراجعه کننده یا مراجعه کنندگان از مزیت های هر کدام از روش ها استفاده کنند تا بیشترین اثربخشی در طول درمان حاصل شود

نویسندگان

نوید شیرمردی

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی