بررسی تجربی عملکرد یک سامانه ی نمک زدایی MSF متصل به متمرکزکننده خورشیدی سهموی بشقابی

در سالیان اخیر با توجه افزایش تقاضای جوامع در حال توسعه برای آب و انرژی، توجه ویژهای به تولید این دوبه صورت پایدار شده است. استفاده از سوختهای فسیلی به منظور پاسخ به این تقاضا به دلیل مشکلات زیست محیطی و افزایش قیمتی که به همراه دارند امری غیرمنطقی، پرخطر و هزینه بر است. بنابراین برای پاسخ به تقضای آب و انرژی باید به دنبال استفاده از دیگر منابع انرژی و فناوریهای جدید بود. استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان دردسترسترین انرژی تجدیدپذیر به منظور نمکزدایی خورشیدی میتواند یک روش پایدار برای تولید آب آشامیدنی باشد. بنابراین در این پژوهش یک سامانه نمکزدایی MSF دو مرحله ای متصل به متمرکزکننده خورشیدی سهموی بشقابی به عنوان منبع گرمایش آب شور، طراحی، ساخته و ارزیابی شد. سپس عملکرد متمرکزکننده از دو دیدگاه انرژی و اگسرژی مورد بررسی قرار گرفت. نتابج نشان داد که با افزایش دبی آب شور ووردی به متمرکزکننده از ۰/۷ به ۱/۳ لیتر بر دقیقه، میزان آب نمک زدایی شده به اندازه ۷۶/۴ درصد کاهش می یابد. همچنین اثر ایجاد فشار منفی بر عملکرد سامانه بررسی شد که طبق نتایج بدست آمده، کاهش فشار هوا در سامانه در بهترین حالت باعث افزایش ۸۲/۹۸ درصدی آب گردید. بازده اگسرژی متمرکزکننده در بهترین حالت برابر با ۱/۲۹ درصد محاسبه شد.

کلیدواژه ها:

آب و انرژی ، روش پایدار ، نمک زدایی خورشیدی ، متمرکزکننده خورشیدی ، بازده اگسرژی.