تحلیل اثرات زیست محیطی طراحی شهرک های مسکونی با رویکرد آسایش انسانی

محیط زیست به عنوان بستر زندگی انسانی، نیازمند توجه به ویژگی های مختلف آن با توجه به نوع بهره گیری از آن می باشد. این امر در طراحی شهرک ها و مجتمع های مسکونی که نیاز اسکان انسان ها را به صورت موقت یا دائمی برآورده می نمایند نیز حائز اهمیت است. در این میان تامین آسایش انسانی در این فضاها با توجه به اثرات زیست محیطی ایجاد و طراحی این شهرها ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است که در این پژوهش بدان پرداخته شده است. بر این اساس، تحقیق حاضر با هدف تحلیل اثرات زیست محیطی طراحی شهرک های مسکونی با رویکرد آسایش انسانی صورت گرفته است. این پژوهش ، از نوع تحقیقات توسعه ای بوده و سعی بر آن دارد تا جلوه های ارزیابی زیست محیطی ناشی از اجرای این پژوه ها را نیز مد نظر قرار داده تا بتواند حداکثر میزان آسایش انسانی را تامین نماید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها به تحلیل محتوای مباحث به صورت کیفی مبادرت شده است. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که در راستای تامین آسایش انسانی بهره گیری از مصالح بوم آورد و متناسب با اقلیم منطقه می تواند بر آسایش انسانی در زمان حضور در واحد ها موثر باشد و توجه به طراحی اقلیمی ، آسایش انسانی را برای ساکنان مجتمع های مسکونی فراهم خواهد آورد . این امر نشان دهنده تاثیر مستقیم طراحی اقلیمی و توجه به عناصر اقلیمی در طراحی ها و ارتباط مستقیم آن با مقوله آسایش انسانی است. ضمن اینکه بهره گیری از نتایج تحلیل آسایش انسانی (اقلیمی) در بر مبنای شاخص های موجود در این زمینه همچون شاخص اقلیم ماهانی ، ایوانز و نیز شاخص اقلیم توریست TCI می تواند به بهبود بخشی شهرک ها و مجتمع های مسکونی در راستای توجه به اثرات زیست محیطی محدوده های انسانی موثر باشد

کلیدواژه ها:

طراحی شهرک مسکونی ، اثرات زیست محیطی ، آسایش انسانی