اثربخشی روش تدریس بایبی مبتنی بر سازنده گرایی بر هیجان های تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر جوین

پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر روش تدریس بایبی مبتنی بر سازنده گرایی بر هیجان های تحصیلی دانش آموزان انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر جوین تشکیل دادند. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. به همین منظور تعداد ۶۰ نفر از دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر جوین که در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۹۸ مشغول به تحصیل بودند با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت آموزش درس ریاضی و علوم با روش تدریس بایبی به مدت دو ماه در مجموع ۳۲ جلسه ۴۵ دقیقه ای قرار گرفتند و گروه کنترل با روش سنتی آموزش دیدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه هیجان های تحصیلی پکران (۲۰۰۵) AEQ استفاده گردید. داده های حاصل از این طرح با استفاده از روش های آمار توصیفی و روش های آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس تک متغیره) با کمک نرم افزار آماری SPSS ویراست۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش تدریس بایبی مبتنی بر رویکرد سازنده گرایی بر هیجان های تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

روش تدریس بایبی ، هیجان های تحصیلی