بررسی رابطه یادگیری الکترونیکی و مدیریت دانش آموزگاران ابتدایی

بیان مسئله و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه یادگیری الکترونیکی و مدیریت دانش آموزگاران ابتدایی شهرستان آستارا انجام گرفت. روش بررسی: برای دستیابی به این مهم ۱۸۱ نفر از آموزگاران ابتدایی به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار به کار گرفته شده پرسشنامه یادگیری الکترونیکی اقبال و همکاران (۱۳۹۴) که با ۱۷ سوال و سه مولفه (عامل پشتیبانی شبکه، سیاست سازمانی و عامل فرهنگی) در طیف پنج درجه ای لیکرت تنظیم شده است و پرسشنامه مدیریت دانش، که این مقیاس توسط نیومن و کنراد (۲۰۰۰) تنیظم و هنجاریابی شده است میباشد. نتایج آزمون پس از نمره گذاری با آزمون آماری همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها: بین یادگیری الکترونیکی و مدیریت دانش رابطه معناداری وجود دارد. و همچنین بین یادگیری الکترونیکی و زیرمقیاس های مدیریت دانش از قبیل (حفظ و نگهداری دانش؛ انتقال دانش؛ ایجاد دانش؛ کاربرد دانش)رابطه معناداری یافت شد. نتیجه گیری: یادگیری الکترونیکی به عنوان یک عامل کلیدی برای ارتقای مدیریت دانش نقش مهمی ایفا میکند این احتمال وجود دارد که بتوانیم با آموزش یادگیری الکترونیکی در افراد، مدیریت دانش افراد را ارتقا دهیم.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، یادگیری الکترونیکی ، آموزش ، آموزگاران ابتدایی ، آستارا