مدل روش شناختی نظریه پردازی در علوم انسانی اسلامی

برای تولید علوم انسانی اسلامی با هر رویکردی باید از قرآن استفاده کرد. به خصوص رویکردهایی که با تولید نظریه درصدد تولید علوم انسانی اسلامی هستند، یعنی تولید علم با استفاده از قرآن در مقام گرد آوری، ساخت فرضیه، نظریه پردازی،... بیشتر نیاز به استفاده از آیات قرآن دارند. اما با چه روشی می توان در مقام نظریه پردازی از قرآن استفاده کرد؟ به عبارت دیگر چگونه می توان از قرآن به نظریه پردازی نائل شد؟ مکانیسم و سازوکار نظریه پردازی از قرآن چیست؟ برای پاسخگویی به این سوال بین سه روش تفسیر موضوعی، تحلیل محتوا و مبناشناسی ترکیب کرده ام و به مدل ترکیبی روش شناختی که آن را «روش مبناشناسی» (روش شناخت مبانی جامعه) نامیده ام، دست یافتم. این تحقیق درصدد است ضمن توضیح هر یک از این سه روش، به مدلی ترکیبی برای نظریه پردازی در مطالعات انسانی اسلامی  از قرآن دست یابد.

کلیدواژه ها:

تفسیر موضوعی ، تحلیل محتوا ، روش مبناشناسی ، مبناشناسی ، مفهوم پردازی باز ، مفهوم پردازی محوری ، مفهوم پردازی انتخابی