شبیه سازی عددی عملکرد و جریان نانوسیال هیبریدی در لوله مجهز به حلقه های مخروطی ناقص به عنوان مغشوش کننده

در تحقیق حاضر استفاده از نانوسیال های هیبریدی در لوله مجهز به حلقه های مخروطی ناقص به عنوان مغشوش کنندهمورد بررسی قرار گرفته است . بهبود انتقال حرارت با استفاده از دو روش غیرفعال به صورت همزمان در لوله به صورت عددیشبیه سازی و بررسی شده است. همچنین تاثیر پارامترهای نانوسیال های هیبریدی مانند کسر حجمی و نوع نانوذرات برافزایش انتقال حرارت بررسی شده است. نتایج نشان داده است که در بین نانوسیال های هیبریدی مورد استفاده، نانوسیالهیبریدی Cu-CuO بیشترین راندمان حرارتی را ارائه داده است. برای حالت ϕ(۱)=ϕ(۲)=۱.۵%، در اعداد رینولدز پایین (Re=۳۰۰۰)، نانوسیال های هیبرید Cu-CuO ،Al۲O(۳)-Cu و (Cu-TiO(۲ بهبود راندمان حرارتی به ترتیب ۳/۲، ۴/۳ و ۲/۸ درصد نسبت به آب خالص ارائه کردند. همچنین در اعداد رینولدز بالا (Re=۵۰۰۰)، نانوسیال های هیبرید CuO Cu- Al(۲)O(۳)-Cu و (Cu-TiO(۲ بهبود راندمان حرارتی به ترتیب ۹/۴، ۱۰/۸ و ۷/۲ درصد نسبت به آب خالص ارائه کردند. همچنین، نتایج نشان داده است که حالت ϕ(۱)=ϕ(۲)=۱%, ϕ(۱)=ϕ(۲)=۰.۵% و ϕ(۱)=ϕ(۲)=۱.۵% بهبود ضریب اصطکاک به ترتیب ۱/۷، ۳/۴ و ۴/۳ درصد نسبت به آب خالص ارائه کردند. همچنین در اعداد رینولدز بالا (Re-۵۰۰۰)، حالت های ϕ(۱)=ϕ(۲)=۱%, ϕ(۱)=ϕ(۲)=۰.۵% و ϕ(۱)=ϕ(۲)=۱.۵% بهبود راندمان حرارتی به ترتیب ۵/۷، ۸/۷ و ۱۰/۸ درصد نسبت به آب خالص ارائه کردند.

کلیدواژه ها:

نانوسیال هیبریدی ، مغشوش کننده ، مخروط ناقص ، بهبود انتقال حرارت