مقایسه عملکرد فتوسیستم II در چهار رقم پایه ای پسته اهلی با استفاده از تکنیک فلورسانس کلروفیل در شرایط تنش خشکی

در آزمایشی با هدف مقایسه میزان مقاومت به تنش خشکی، ارزیابی کارکرد فتوسیستم II با استفاده از پارامترهای فلورسانس کلروفیل و محتوای کلروفیل چهار رقم پایه ای پسته(Pistacia vera L.) در قالب طرح کاملا تصادفی و بصورت فاکتوریل با تیمار خشکی (پلی اتیلن گیکول PEG اضافه شده به محلول کامل هوگلند) در چهار سطح (صفر، ۵/۰-، ۱- و ۲- مگاپاسکال) و چهار پایه پسته (بادامی ریز، قزوینی، سرخس و ابارقی) در شرایط گلخانه انجام شد. بعد از گذشت سه ماه از شروع تنش خشکی، با استفاده از دستگاه فلورومتر، فلورسانس کلروفیل و متغیرهای وابسته (F۰، Fv، Fm، Fv/Fm، Area، VJ، PI، Fv/F۰ و RC /ABS) محاسبه گردید. محتوای کلروفیل a، b، کل و وزن خشک نیز در پایان آزمایش اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که پارامترهای فلورسانس کلروفیل تحت تاثیر خشکی قرار گرفتند. پارامترهای Fv، Fm، Fv/Fm و PI با افزایش سطوح خشکی کاهش یافتند. پارامتر PI که بیانگر عملکرد دستگاه فتوسنتزی است، در یالاترین سطح خشکی حدود ۹۰ درصد کاهش یافت. همچنین این پارامتر بیشترین همبستگی R۲= ۶۱)) را با وزن خشک داشت، بنابراین می تواند به عنوان یک پارامتر موثر در شناسایی پایه های حساس و مقاوم به خشکی استفاده گردد. همچنین نتایج بیانگر همبستگی مناسبی بین کاهش محتوای کلروفیل با کاهش پارامتر های فلورسانس کلروفیل و کاهش وزن خشک کل در سطوح خشکی بود. به طور کلی، رقم سرخس و بادامی ریز با ظرفیت فتوسنتزی بالاتر و کاهش کمتر وزن خشک کل در شرایط خشکی، نسبت به شرایط تنش مقاوم تر و رقم ابارقی با ظرفیت فتوسنتزی پایین تر و کاهش بیشتر وزن خشک، نسبت به شرایط تنش حساس تر ارزیابی گردید.

کلیدواژه ها:

chlorophyll fluorescence ، drought stress ، pistachio ، polyethylene glycol (PEG) ، پسته ، پلی اتیلن گلایکول ، تنش خشکی ، فلورسانس کلروفیل