واکنش خصوصیات فیزیولوژیک نخود به کودهای روی و پتاسیم در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی

به منظور بررسی اثرات آبیاری تکمیلی و مصرف کودهای روی و پتاسیم بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک نخود آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه اجرا گردید. دو سطح آبیاری (عدم آبیاریW۱= و آبیاری تکمیلی در مرحله به نیام رفتن = W۲) به عنوان کرت اصلی و ترکیب تیمارهای کود روی از منبع سولفات روی در چهار سطح (صفر، ۲۰، ۴۰ و ۶۰ کیلوگرم در هکتار) و کود پتاسیم از منبع سولفات پتاسیم در سه سطح (صفر، ۵۰ و ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار) به عنوان کرتهای فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اثر آبیاری بر ویژگیهای فیزیولوژیک مورد مطالعه در گیاه نخود به جز کلروفیل آ و آب نسبی از دست رفتهی برگها معنیدار شد. اثر کود روی نیز بر همه صفتها (محتوای پرولین، پروتیین دانه، عدد کلروفیل متر، کلروفیل آ، کلروفیل ب، کلروفیل کل، ، و ) معنیدار بود. اثر کود پتاسیم بر همه پارامترها به جز شاخص کلروفیل اسپد معنیدار شد. نتایج نشان داد که انجام آبیاری تکمیلی، عدد کلروفیل متر، کلروفیل ب، کلروفیل کل و محتوای نسبی آب برگها را افزایش داد. در شرایط تنش خشکی، محتوای پرولین برگ و میزان پروتئین دانه بیش از تیمار آبیاری تکمیلی بود. مصرف کود روی در حد بهینه سبب بهبود شاخصهای فیزیولوژیک در گیاه نخود گردید. همچنین در همه صفتها بجزء عدد کلروفیل متر کاربرد کود پتاسیم سبب بهبود صفات فیزیولوژیک گردید. مصرف ۴۰ کیلوگرم کود روی سبب بهبود شاخصهای فیزیولوژیک در گیاه نخود گردید. در شرایط آبیاری تکمیلی و به ترتیب مصرف ۴۰ و ۱۰۰ کیلو گرم از کودهای روی و پتاسیم، گیاه از وضعیت فیزیولوژیکی بهتری برخوردار بوده و بالاترین میزان عملکرد را نیز تولید نموده است. .

کلیدواژه ها:

Chickpea ، Chlorophyll ، Drought stress ، Fertilizer ، Protein ، Proline ، پروتئین ، پرولین ، تنش خشکی ، کلروفیل ، کود ، نخود