بررسی اثربخشی آموزش خودکنترلی بر تغییر نگرش دانش آموزان دختر نسبت به دوستی با جنس مخالف

چکیده هدف پژوهش حاضر یررسی تاثیر آموزش خودکنترلی بر تغییر نگرش نسبت به دوستی با جنس مخالف در دانش آموزان دختر مدارس متوسطه شهرستان اندیمشک بود. طرح این پژوهش تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش شامل ۴۰ دانش آموز دختر بود که با روش تصادفی چند مرحله ای از بین کلیه دانش آموزان دختر دبیرستان های شهرستان اندیمشک انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه جایگزی شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ۸ گویه ای نگرش جوانان به دوستی با جنس مخالف بود. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد سنجش نگرش نسبت به دوستی با جنس مخالف قرار گرفتندو. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه مورد آموزش مهارت خودکنترلی برای تغییر نگرش نسبت به دوستی با جنس مخالف قرار گرفت. گروه گواه هیچ گونه آموزشی در این زمان دریافت نکرد. پس از یک ماه مجددا هر دو گروه در مرحله پیگیری شرکت نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آمار ی آنکوآ نشان داد که آموزش مهارت خودکنترلی بر تغییر نگرش نسبت به دوستی با جنس مخالف در دانش آموزان تاثیر دارد، به طوری که نگرش گروه آزمایش در مرحله پس آزمون با گروه گواه دارای تفاوت معنی دار بود(p<۰/۰۱ ). بدین معنی که آموزش خودکنترلی برکاهش تمایل به دوستی با جنس مخالف در گروه آزمایش به طور معنی داری موثر بود. نتایج بدست آمده تا مرحله پیگیری تداوم داشت.

کلیدواژه ها:

خودکنترلی ، تغییر نگرش ، دوستی با جنس مخالف ، دانش آموزان دختر