تحلیلی بر نوسازی و بهسازی بافت فرسوده با رویکرد توسعه پایدار مطالعه موردی : منطقه ۸ شیراز

کلان شهر شیراز از جمله شهرهایی است که از مشکلات بافت فرسوده رنج می برد، منطقه ۸ که دارای بیشترین بافت فرسوده است به عنوان هسته اولیه شهر بوده و دارای قدمتی تاریخی میباشد. در این پژوهش به وضعیت ابنیه و مساکن بافت از نظر کمی و کیفی پرداخته می شود و اینکه آیا بهسازی و نوسازی بافت فرسوده منطقه ۸ شیراز ، می تواند در توسعه پایدار آن تاثیر گذار باشد ؟ هدف از این تحقیق، ارائه راهکارهایی جهت بهبود وضعیت، اجتماعی، اقتصادی ، کالبدی ساکنین منطقه ۸ شیراز، ارائه راه حل هایی جهت برطرف کردن مشکلات ناشی از فرسودگی و ایجاد زمینه های مطالعاتبعدی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، مناطق دارای بافت فرسوده را شامل می شود که بر اساس برآورد جمعیت ۳۳۲ پرسشنامه تکمیل شده است و سپس با شناسایی این مناطق که در محدوده مورد مطالعه وجود دارند، پرسشنامه های مربوط به نحوه مشارکت مردمی در بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده محدوده مورد مطالعه منطقه ۸ شیراز تکمیل و نتایج مورد بررسی قرار گرفته اند. روش تحقیق در این مقاله تحلیلی- پیمایشی است. جمع آوری داده ها به شیوه کتابخانه ای و میدانی و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss صورت گرفته است، و در نتیجه این پژوهش نشان می دهد که در بافت موجود ، پایین بودن کیفیت ابنیه ، مصالح ساختمانی،عرض کم معابر، وضعیت نامطلوب اشتغال و درآمد ساکنین، ناهنجاری های اجتماعی و... و ناتوانی در احیا و نوسازی این بافت باعث شده است که این بافت ها به بخشی از شهر که دارای شکل نازیبا و مکان هایی که روز به روز بر مشکلات آنها افزوده می شود تبدبل شوند ، بنابراین چاره جویی برای رفع این مشکلات ضروری می باشد

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، بهسازی ، نوسازی ، توسعه پایدار ، منطقه ۸ شیراز