بررسی تاثیر بار محوری بر عملکرد اتصال مرکب با رابط قابل تعویض

استفاده از رابطه ای قابل تعویض با ظرفیت خمشی کمتر نسبت به ظرفیت خمشی تیر و داشتن عملکرد مورد انتظار برای انتقال لنگر مناسب، بطوری که اعضای تیر در انتقال لنگر الاستیک باقی مانده و تمرکز تنش و مفصل پلاستیک در فیوز قابل تعویض صورت گیرد، می تواند نقطه عطفی برای بهبود عملکرد اتصال به هنگام زمین لرزه باشد. در این مطالعه، ۸ نمونه اتصال خمشی تیر فولادی I شکل به ستون CFST دایره ای با استفاده از دیافراگم پلیت خارجی و رابط قابل تعویض در نرم افزار اجزای محدود آباکوس مدلسازی شده و تاثیر تغییر پارامتر نسبت بار محوری در نمونه های با بتن ۳۰ و ۵۰ مگاپاسکال بر عملکرد این دسته از اتصالات مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان داده است با افزایش نسبت بار محوری، سختی الاستیک و مقاومت نهایی اتصال کاهش یافته اما ظرفیت اتلاف انرژی افزایش می یابد؛ به گونه ای که بیشترین تاثیر آن در نمونه با بتن ۵۰ مگاپاسکال و بر روی مقاومت نهایی با مقدار متوسط ۲۱ درصد (به ازای افزایش هر ۰/۱ نسبت بار محوری بوده است. مد شکست در تمام حال تها در فیوز متمرکز شده و اتصال رفتار و عملکرد مناسبی داشته است

کلیدواژه ها:

اتصال ستون CFST ، رابط قابل تعویض ، مقاومت نهایی ، ظرفیت اتلاف انرژی ، اجزای محدود