تحلیل علاقه اجتماعی به ورزش های گروهی و انفرادی: مطالعه موردی دانش آموزان استان مازندران

دولت های مختلف سعی در افزایش مشارکت افراد در فعالیت های ورزشی دارند که یکی از راهکارهای اصلی آنها علاقه مندکردن دانش آموزان مدارس به ورزش می باشد. تحلیل چگونگی علاقمند کردن دانش آموزان به ورزش بر اساس بعد اجتماعیآن، هدف این مقاله می باشد که بر اساس دو دسته بندی انفرادی و گروهی مورد بحث قرار گرفته است. روش تحقیق حاضرتوصیفی و از نوع مقایسه ای می باشد که جامعه آماری تحقیق را دانش آموزان پسر و دختر مشغول به تحصیل در مقطعمتوسطه ی دوم آموزش و پرورش ناحیه ۲ ساری تشکیل داده اند. جمع آوری اطلاعات بر اساس پرسشنامه محقق ساخته بودهاست. یافته های تحقیق نشان داده است که آزمون آنوا تفاوتی بین علاقه ی اجتماعی و ورزش انفرادی و گروهی را نشان ندادهاست. همچنین بین دو جنس زن و مرد تفاوتی مشاهده نگردید ولی دختران کمی بیشتر از پسران علاقه ی اجتماعی به ورزشداشته اند. بر اساس یافته های تحقیق با ایجاد فضای ورزشی همگانی و کمتر رقابتی می توان بین علاقه ی اجتماعی و ورزشبرقرار کرد.

کلیدواژه ها:

علاقه ی اجتماعی ، ورزش گروهی و انفرادی ، دانش آموزان