جایگاه توبه در سقوط مجازات جرم ارتداد

یکی از مباحث مهم در آموزه های حقوق اسلامی «نهاد توبه» است. توبه، قدمتی همپای عمرانسان دارد، زیرا زندگی حضرتآدم (ع)، با توبه آغاز شد و اولین عبد تائب خداوند حضرت آدم (ع) بوده است. توبه به عنوان یک قاعده حقوقی بسیار مهم ویکی از قواعد کاربردی در حقوق جزای اسلامی و از موارد سقوط مجازات محسوب می شود. قانونگذار نیز به تبعیت از نظرمشهور فقها و قواعد مسلم فقهی ،در ماده ۱۱۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ احراز توبه مرتکب را یکی از بهترینشیوه های جلوگیری از ارتکاب جرم و اصلاح مجرمین دانسته و آن رااز موارد سقوط مجازات قرار داده است. در بررسی نقشنهاد توبه در جرم ارتداد، از یک سو در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ ، دربخش حدود، از جرم ارتداد صحبتی نشده وحدی یا تعزیری بودن این جرم در قانون مذکور به صراحت مشخص نشده است. همچنین از طرف دیگر در مبانی فقهی نیزدر حدی یا تعزیری بودن جرم ارتداد اختلاف نظر شدید وجود دارد.به تبع این امر قانون مذکور در خصوص تاثیر توبه درجرم ارتداد نیز ساکت است. در همین راستا پژوهش حاضر با بیان تفاوت مرتد فطری و ملی و شرایط مجازات به تاثیر احرازتوبه در سقوط مجازات جرم ارتداد می پردازد.

کلیدواژه ها:

توبه ، سقوط مجازات ، ارتداد ، آزادی مذهب