تامین باریکه مرجع الکترون با انرژی زیاد

دزیمتری پرتوهای یونساز متکی به استانداردهایی است که توسط نهادهای ملی و بین المللی ذیصلاح تدوین می شوند. میدان های مرجع پرتوهای یونساز به عنوان واسطه بین استانداردهای اندازه گیری و کاربران پرتوها عمل می کنند. در این مقاله نحوه معرفی یک باریکه مرجع الکترون با انرژی زیاد و دز مشخص، براساس استاندارد DIN۶۸۰۰-۲، شرح داده شده است. برای این کار باریکه الکترون یک شتابدهنده خطی از نوع Philips SL۷۵-۲۰ با انرژی اسمی MeV ۲۰ بکار رفته است. کیفیت باریکه الکترون با استفاده از یک اتاقک یونش صفحه موازی بر حسب انرژی میانگین باریکه در سطح یک فانتوم آب تعیین گردیده است. سه اتاقک یونش استوانه ای مختلف بر حسب استاندارد اولیه دز جذبی آب در میدان پرتو گامای Co-۶۰ سنجه بندی شده اند، پاسخ اتاقکهای یونش نسبت به عوامل تاثیرگذار، مانند اثر قطبش ولتاژ و بازترکیبی یونها، در باریکه الکترون بررسی شده اند، سپس هریک از این اتاقکها برای سنجه بندی سیستم ناظر دز شتابدهنده، که خود شامل دو اتاقک یونش استوانه ای در فانتوم آب است، در شرایط مرجع اندازه گیری، به طور مستقل به کار رفته اند. در نهایت، میانگین ضریب سنجه بندی بر حسب دز جذبی آب، برای سیستم ناظر دز با انحراف معیار کمتر از ۰/۳% تعیین شده است. خطای کلی در تعیین دز جذبی آب در باریکه الکترون در شرایط مرجع، ۱/۴% برآورد شده است.

کلیدواژه ها:

باریکه الکترون مرجع ، کیفیت باریکه ، اتاقک یونش ، سنجه بندی ، دز جذبی