تغییر تدریجی فاصله ی الکترودها به عنوان روشی ابتکاری در طراحی شمارنده تناسبی تک سیمی حساس به محل ورود تابش

آشکارسازهای حساس به محل ورود تابش، آشکارسازهایی هستند که می توانند محل ورود تابش را تعیین کنند. یکی از انواع این آشکارسازها، شمارگرهای گازی تناسبی هستند. آشکارسازهای گازی حساس به محل ورود تابش عموما به دو روش تقسیم بار و زمان صعود کار می کنند. در این تحقیق ضمن مرور روش تقسیم بار به منظور مقایسه، روشی ارایه می شود که بر پایه ی تغییر فاصله ی بین الکترودها استوار است. برای آشکارساز گازی تناسبی ساخته شده با این روش، نمودارهایی ارایه خواهد شد که نشان می دهند این روش هم می تواند گزینه ی مناسبی برای آشکارسازی محل ورود تابش کم انرژی به شمار آید. با توجه به نتایج به دست آمده، از این روش نمی توان برای طول های بلند آشکارساز استفاده نمود. قدرت تفکیک مکانی از ۰.۱  تا mm۱ در طول ۱۵ سانتی متر از حجم حساس شمارگر تغییر می کند.

کلیدواژه ها:

آشکارسازهای حساس به محل ورود تابش ، توزیع بار ، تکثیرکننده های الکترون ، شمارگرهای تناسبی ، کد گارفیلد ، جداسازی انرژی ، الکترودها