تهیه و بررسی زیستی نانوذرات ابر پارامغناطیسی اکسید آهن نشان دار شده با گالیم-۶۷ در موش صحرایی سالم
محل انتشار: مجله علوم و فنون هسته ای، دوره: 30، شماره: 4
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 223
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JONSAT-30-4_005
تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1400
چکیده مقاله:
نانوذرات ابر پارامغناطیسی اکسید آهن (SPION) پس از تهیه شدن، با هدف بررسی پراکنش زیستی این ذرات در بدن موش صحرایی، با گالیم-۶۷ نشان دار شدند تا Ga]-SPION۶۷[ به دست آید. نانوذرات ابر پارامغناطیسی اکسید آهن با دانه بندی کوچک با روش هم رسوبی با استفاده از نمک های آهن ۳Fe+ و ۲Fe+ با نسبت مولی ۲ به ۱ سنتز شدند. از روشهای شناسایی XRD، TGA، DSC، VSM، HRSEM، TEM و FT-IR برای بررسی خواص و ابعاد نانوذرات حاصله استفاده شد. به منظور ردیابی جذب بافتی SPION، نانوذرات اکسید آهن نشان دار شده با گالیم-۶۷، با بازده نشان دارسازی بالا (بیش از ۹۶%، تعیین شده با روش RTLC) سنتز شدند. نانوذرات سنتز شده پایداری بسیار خوبی را در دمای اتاق و حداقل برای ۴ روز نشان دادند. پراکنش زیستی Ga]-SPION۶۷[ در موش صحرایی سالم تا ۲۴ ساعت بررسی و با از پراکنش یون ۳Ga+۶۷ مقایسه گردید. نتایج به طرز قابل توجهی تجمع ذرات نشاندار شده در سیستم رتیکولواندوتلیال را تایید کردند. این نتیجه نه تنها قابلیت استفاده از ترکیب فوق برای تعیین مکان نانوذرات تزریق شده به بافت ها در هنگام گرمادرمانی و یا عکس برداری پزشکی را نشان می دهد، بلکه امکان استفاده ی هم زمان این ذرات با رادیوداروهای درمانی را نیز پیشنهاد می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیر رضا جلیلیان
آزمایشگاه تحقیق و توسعه رادیوداروها، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۳۶-۱۴۳۹۵، تهران- ایران
آرش پناهی فر
دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران- ایران
مرتضی محمودی
پژوهشکده علوم و فناوری نانو، دانشگاه صنعتی شریف، تهران- ایران
مهدی اخلاقی
آزمایشگاه تحقیق و توسعه رادیوداروها، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۳۶-۱۴۳۹۵، تهران- ایران
عبدالرضا سیم چی
۲- دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران- ایران ۴- دانشکده علم و مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی شریف، تهران- ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :