کاربرد ایزوترم های جذب دو و سه پارامتری در جذب زیستی اورانیم توسط مخمرنان
محل انتشار: مجله علوم و فنون هسته ای، دوره: 30، شماره: 4
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 269
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JONSAT-30-4_001
تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1400
چکیده مقاله:
در این تحقیق جذب زیستی اورانیم از محلولهای آبی توسط مخمرنان و مخمرنان تثبیت شده بر پایه ی کلسیم آلژینات، در دمای ºC۳۰ مورد مطالعه قرار گرفت و ایزوترمهای تعادلی جذب دوپارامتری و سهپارامتری مدل سازی شدند. در ادامه، اثر حضور یون کروم (VI) بر میزان جذب اورانیم توسط مخمرنان تثبیت شده بررسی شد. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که pH بهینه برای جذب اورانیم توسط مخمرنان تثبیت شده و مخمرنان آزاد به ترتیب برابر ۵ و ۵/۵ میباشد. بررسی تاثیر غلظت اولیه ی اورانیم بر میزان جذب نشان داد که با افزایش غلظت اولیه ی اورانیم، میزان جذب افزایش مییابد و این افزایش در غلظتهای پایینتر، تا رسیدن به یک مقدار ثابت، شدیدتر میباشد. نتایج تجربی نشان داد که میزان جذب اورانیم بر روی مخمرنان تثبیت شده به مراتب بیش تر از مخمرنان میباشد. میزان جذب برای مخمرنان تثبیت شده و مخمرنان آزاد در pH بهینه ی مربوط به هر کدام، طی زمان تماس ۲۴ ساعت و با مقدار زیست توده ی g/l۱ در غلظت های پایین، به ترتیب، حدود ۹۰ و ۵۰ درصد و در غلظت های بالا، به ترتیب، حدود ۸۰ و ۱۵ درصد به دست آمد. ایزوترمهای جذب مورد مطالعه شامل ۲ مدل دوپارامتری لانگمویر و فروندلیش و مدل سهپارامتری ردلیش-پترسون میباشند. برای یافتن بهترین ایزوترم، از سه روش تحلیل خطا برای بررسی نتایج تجربی استفاده شد. این روشها شامل ضریب همبستگی، خطای ریشه ی میانگین مربعی و آزمون مجذورکی می باشد. تحلیل خطاها نشان داد که مدل سهپارامتری بهتر میتواند جذب زیستی اورانیم را در مقایسه با مدلهای دوپارامتری برازش کند. هم چنین میزان جذب بیشینه برای دو زیست توده مخمرنان تثبیت شده و مخمرنان آزاد، توسط ایزوترم لانگمویر، به ترتیب، برابر ۸/۵۹۲ و mg/g ۷۳ محاسبه شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا کشتکار
پژوهشکده چرخه سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران- ایران
محمدمهدی منتظررحمتی
گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی، دانشگاه تهران، صندوق پستی: ۴۵۶۳-۱۱۳۶۵، تهران- ایران
نسرین خداپناه
گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی، دانشگاه تهران، صندوق پستی: ۴۵۶۳-۱۱۳۶۵، تهران- ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :