مطالعه ی عوامل موثر در افزایش عمر و بازده ی تولید انرژی قرص سوخت هسته ای UO۲

هنگامی­که قرص سوخت هسته­ ای درون غلاف و رآکتور قرار می ­گیرد، برخی از اتم­ های اورانیم شروع به شکافت هسته­ ای می­ کنند. در نتیجه تعداد اتم­ های حاصل بیش­تر از اتم ­های شکافته شده م ی­شود. محصولات جامد تولید شده مشکل زیادی ایجاد نمی­ کنند، اما محصولات گازی ضمن تورم قرص به فضای خالی بین قرص- غلاف نیز منتقل می­ شوند. این رفتار موجب تخریب غلاف و کاهش ایمنی رآکتور می ­شود. بنابراین بهتر است قبل از شروع واقعه، غلاف را از رآکتور بیرون آورد. برای بازده­ ی مناسب تلاش می­ کنند مدت زمان استفاده از قرص را افزایش داده و حداکثر انرژی را از قرص بگیرند. به همین منظور، مشکلات و موانع آن را شناسایی کرده و با انجام اصلاحاتی، کارآیی قرص سوخت هسته ­ای را افزایش داده­ اند. این پژوهش، مروری بر فعالیت­ های انجام شده در دنیا در زمینه­ ی شناخت مشکلات و موانع و راه­کارهای ارائه شده برای اصلاح رفتار قرص سوخت هسته ­ای است. نتایج این بررسی نشان می ­دهد که از مهم­ ترین ویژگی ­های موثر در افزایش عمر و بازده ­ی تولید انرژی قرص سوخت هسته ­ای، بزرگی اندازه­ ی دانه همراه با تخلخل­ های بین­ دانه­ ای با اندازه­ ی کنترل شده و خواص خزشی و هدایت حرارتی مناسب آن­ ها هستند.

کلیدواژه ها:

: قرص سوخت هسته ای ، بازده ، دانه ی بزرگ