بررسی کارآفرینی و دانشگاه به عنوان سازمان کارآفرین

کارآفرینی به عنوان موتور محرکه ی توسعه ی اقتصادی و اجتماعی نقش اساسی درفرآیند توسعه ی جوامع است. در جهان رقابتی امروزسازمان ها، دانشگاه ها و کشورهایی موفق هستند که قادر به بهره گیری بیشتر از اطلاعات و دانش باشند و به دلیل تحولات سریع درابعاد مختلف اقتصادی، صنعتی و فرهنگی در چند دهه اخیر و نیاز کشور به تقویت ساختارهای دانش محور، احتیاج به یک زمینه مناسب جهت تولید علم و فن به شدت احساس می شود. حمایت دانشگاهی می تواند ضریب موفقیت موسسات علمی و تحقیقاتی را تا حد شگفت آوری افزایش دهد. از این رو بسیاری از دانشگاه های کشورهای پیشرفته و در حال توسعه بهره گیری از کارآفرین را آغاز نموده اند و این بذل توجه در قالب تدوین استراتژی ها، سیاست ها و برنامه های علمی جهت بسط و تقویت روحیه و رفتار کارآفرین و مهمتر از آن آموزش کار آفرین در موسسات علمی وآموزشی و دانشگاه ها ظاهر گردیده است. با توجه به سند چشم انداز 1404 جمهوری اسلامی ایران که در آن جامعه باید برخوردار از دانشی پیشرفته در زمینه تولید علم و فناوری و رشد پرشتاب اقتصادی باشد، ضروری به نظر میرسد. در این مقاله ضمن بررسی مفاهیم کارآفرینی، ویژگی های دانشگاه کارآفرین، ارزش سازمان های کارآفرین، فرآیند آموزش کارآفرینی، به این مهم پرداخته شده که دانشگاه از طریق آموزش، فرهنگ و علم آموزی می تواند در تربیت کارآفرینان نقش مهمی بازی نماید، ضرورت کارآفرینی دانشگاه، نقش مراکز مشاوره آموزش کارآفرینی در دانشگاه، نقش فرهنگی دانشگاه در توسعه کارآفرینی. در انتهاپیشنهاداتی جهت آموزش کارآفرینی و رفع موانع آن در دانشگاه با تاکید بر اهداف سند چشم انداز توسعه ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

کارآفرین ، دانشگاه ، نقش فرهنگی دانشگاه ، آموزش