ارائه مدل ساختاری خوردن هیجانی بر اساس اضطراب صفت-حالت با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی

پژوهش حاضر با هدف، ارائه مدل ساختاری خوردن هیجانی بر اساس اضطراب صفت-حالت با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی انجام گرفت. روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه افراد مبتلا به چاقی مراجعه کننده به خانه های سلامت و مراکز رژیم درمانی شهر تهران در سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند، که از میان آن ها، تعداد ۳۷۸ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: خوردن هیجانی داچ (۱۹۸۶)، اضطراب صفت-حالت اشپیل برگر (۱۹۷۰) و پرسشنامه پردازش هیجانی باکر و همکاران (۲۰۱۰). تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-V۲۳ و Lisrel-V۸.۸ استفاده گردید. به منظور پاسخگویی به فرضیه های پژوهش از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اضطراب صفت-حالت بر خوردن هیجانی اثر مستقیم و منفی معنادار وجود دارد. بین اضطراب صفت-حالت بر پردازش هیجانی اثر غیرمستقیم و منفی معنادار وجود دارد و همچنین بین خوردن هیجانی بر پردازش هیجانی اثر غیرمستقیم و منفی معنادار وجود دارد. بنابراین از نتایج می توان چنین استنباط کرد که مدل ساختاری اضطراب صفت-حالت بر خوردن هیجانی با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی از رابطه معناداری برخوردار است. یافته ها از وجود مکانیزم های روانشناختی زیربنایی در بروز چاقی حمایت می کند. لذا توجه به متغیرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمان های مناسب تر به پژوهشگران و درمانگران یاری می رساند.

کلیدواژه ها:

خوردن هیجانی ، اضطراب صفت-حالت ، پردازش هیجانی ، چاقی