کارآفرینی اجتماعی فراتر از کارآفرینی اقتصادی

کارآفرینی به عنوان پدیده ای نو ظهور، به تازگی در محافل علمی ایران مطرح شده است. احیای تحقیقات و عملیات کارآفرینی در دنیا به دهه 1980 میلادی باز می گردد که آن را انقلاب کارآفرینانه نام گذاری کرده اند. جان تامپسون معتقد است رفتار کارآفرینانه نیازی فراگیر وضروری برای تمامی سازمان ها (دولتی، خصوصی، داوطلبانه و غیره) با هر اندازه ( بزرگ، متوسط و کوچک) است. کارآفرینی اجتماعی به عنوان مقوله ای متفاوت از دیگر اشکال کارآفرینی، به طور نسبی در ارتفای ارزش های اجتماعی و توسعه در مقابل کسب ارزش اقتصادی ارجحیت بیشتری را کسب نموده است. روش مورد استفاده به صورت کتابخانه ای و مروری می باشد. در این مقاله دیدگاهی از علم کارآفرینی، تحت عنوان کارآفرینی اجتماعی را به عنوان یک فرآیند که تغییر اجتماعی را تسریع می کند، مطرح شده است. بر این اساس سعی شده است تا با ارائه تعاریفی از کارآفرینی اجتماعی و ویژگی های کارآفرینان اجتماعی، مفهوم و معنای کار آفرینی اجتماعی، عناصر کار آفرینی، سازمانهای کار آفرینی اجتماعی و معرفی عواملی که برای موفقیت در آن ضروری هستند، گامی در جهت شناساندن بهتر این مقوله بردارد.

کلیدواژه ها:

کار آفرینی ، اجتماعی ، اقتصادی