بررسی اثربخشی و ماندگاری نمایش خلاق بر سازگاری اجتماعی در نوجوانان تیزهوش پرخاشگر

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 296

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPSCH-9-60_008

تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1400

چکیده مقاله:

پرخاشگری در نوجوانان امری شایع است و یکی از ویژگی های روانشناختی نوجوانان افزایش گرایش به رفتارهای پرخاشگرانه است و نوجوانان پرخاشگر معمولا دارای مشکلاتی در زمینه سازگاری اجتماعی هستند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی و ماندگاری نمایش خلاق بر سازگاری اجتماعی در نوجوانان تیزهوش پرخاشگر انجام شد. این مطالعه نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش نوجوانان دختر تیزهوش پرخاشگر در مدارس استعدادهای درخشان دخترانه منطقه دو شهر تهران در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بودند. تعداد ۳۰ فرد پس از بررسی ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش ۱۲ جلسه دو ساعته (هفته ای یک جلسه) در برنامه نمایش خلاق شرکت کرد و گروه کنترل آموزشی ندید. داده ها با پرسشنامه پرخاشگری (باس و پری، ۱۹۹۲) و خرده مقیاس سازگاری اجتماعی در آزمون شخصیت کالیفرنیا (تیگز و همکاران، ۱۹۴۱) در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه گردآوری شدند. همچنین، داده ها با روش های خی دو، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS-۱۹ در سطح معناداری ۰۵/۰ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که گروه های آزمایش و کنترل از نظر دوره تحصیلی و سن تفاوت معناداری نداشتند (۰۵/۰نمایش خلاق باعث افزایش سازگاری اجتماعی در نوجوانان تیزهوش پرخاشگر شد و نتایج در مرحله پیگیری نیز ماندگار باقی ماند (۰۰۱/۰>P). با توجه به نتایج، مشاوران و روانشناسان می توانند از روش نمایش خلاق در کنار سایر روش ها جهت بهبود ویژگی های روانشناختی نوجوانان به ویژه سازگاری اجتماعی آنان استفاده کنند.

نویسندگان

شادی احدی فر

دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

سمیرا وکیلی

استادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی،

سیمین حسینیان

استاد، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

سوگند قاسم زاده

استادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران