بررسی حکم فقهی اتانازی از منظر قرآن و حدیث

زمینه و هدف: اتانازی کلمه ای یونانی به معنای مرگ آسان می باشد و در اصطلاح شرایطی است که پزشک یا پرستاربه درخواست بیمار برای رهایی از درد، به زندگی او پایان می دهند. این بیماران بیشتر از میان کسانی اند که مبتلا به بیماری لاعلاج هستند. هدف از انجام این پژوهش بررسی مسئله اتانازی از منظر قرآن و حدیث می باشد.روش شناسی: این مقاله به شیوه مروری و با استفاده از منابع کتابخانه ای و جستجو در پایگاه های اینترنتی معتبر در بازه زمانی ۲۰۱۰-۲۰۲۱ انجام گرفته است. سرانجام از میان ۱۵ مقاله یافت شده، مقاله مرتبط انتخاب شد و مورد بررسی قرار گر فتند.یافته ها: امروزه روش های مختلفی مانند قطع کردن داروها، عدم تغذیه بیمار و یا تزریق یک دارو برای پایان دادن به زندگی بیمار به کار می رود. اتانازی اقسام مختلفی دارد. اگر پزشک یا پرستار از انجامدرمان برای بیمار خودداری کنند اتانازی از نوع "فعال " است، و اگر مداخله ای برای پایان دادن به زندگی بیمار انجام دهند، از نوع "غیرفعال" می باشد. در تقسیم بندی دیگر اگر به در خواست خود بیمار به زندگی وی پایان داده شود، اتانازی از نوع "داوطلبانه" و اگر بیمار توانایی تصمیم گیری نداشته باشد، اتانازی از نوع "غیرداوطلبانه" است. در کشور ایران اتانازی فعال غیرداوطلبانه حکم قتل عمد را دارد. نتیجه گیری: در حال حاضر اتانازی به روش های مختلفی در بسیاری از کشور های غربی انجام می شود اما در ایران به هر طریقی ممنوع می باشد. با توجه به مطالعه آیات و روایت و مقاله های معتبر علمی، خداوند در قرآن کریم تسریع در مرگ انسان را با هر علتی که داشته باشد، حرام اعلام کرده است و آن را به معنی کشتن یک انسان تلقی می کند

کلیدواژه های بررسی حکم فقهی اتانازی از منظر قرآن و حدیث:

اتانازی ، بیمار ، مرگ ، قرآن