حکم اتانازی از منظر قرآن کریم

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 269

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SQCGHMED08_022

تاریخ نمایه سازی: 11 دی 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: امروزه یکی از مباحث نوین در علوم پزشکی، مسئله "اتانازی " است که بنا به وجود دیدگاه های مختلف و متهافت در این زمینه، چالش هایی را از حیث جنبه های حقوقی، شرعی و اخلاقیایجاد کرده است. اتانازی بیانگر سلب داوطلبانه یا غیرداوطلبانه حیات بیمار صعبالعلاج از طریق اقدامات فعال یا انفعالی پزشک با هدف رهایی بیمار از درد و رنج طاقت فرسا است که در این نوشتار پس ازمعناشناسی اتانازی، حکم آن از منظر قرآن کریم مورد بررسی قرار می گیرد. شناخت آموزه های جاودانه و جامع قرآن در رابطه با حق حیات انسانی و استنباط حکم تشریعی اتانازی بر مبنای کرامت ذاتیانسان ها، هدفی است که مطالعه حاضر عهده دار آن است. روش شناسی: ماهیت پژوهش حاضر از نوع توصیفی و تحلیلی است و به فراخور آن به منظور شناسایی متغیر کلی از روش تحقیق گرد آوری داده ها به وسیله جست وجو در منابع کتابخانه ای بهره گرفته شده تا حکم اتانازی در تطابق با آن استنباط گردد. یافته ها: حیات انسان ها بر اساس آیات قرآن کریم متعلق به آنها نبوده بلکه به عنوان امانت الهی تلقی می گردد که حفظ آن از واجبات غیر قابل انکار به شمار می رود به نحوی که نجات جان یک انسان برابر با نجات جان تمامی انسان ها دانسته شده است و حتی معیت زندگانی بشر با مشقت و رنج مستوجب جواز قتل نفس از سوی خود او و دیگران نمی گردد. از این رو، اتانازی به استناد وجود درد در انسان مبتلا به بیماری صعب العلاج، او را از حق حیات محروم نمی سازد و حکم اولیه دایر بر حرمت قتل نفس را مطرود نمی سازد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که اتانازی، نوعی قتل نفس قلمداد می گردد که واجد حرمت تکلیفی است به گونه ای که تصمیم بیمار و مستقیم یا غیرمستقیم بودن رفتار پزشک تاثیری بر این حکم شرعی ندارد.

نویسندگان

محمد خورشیدی اطهر

کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی ، دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری دادگستری ، تهران ، ایران