اثربخشی مشاوره گروهی طرحواره درمانی بر صمیمیت زناشویی و جدایی عاطفی زوجین در آستانه طلاق

آمارهای رسمی کشور نشان میدهد که ازدواج هر ساله نسبت به سال قبل کاهش و درصد طلاق افزایش یافته است این پژوهش با هدف »بررسی اثربخشی مشاوره گروهی طرح واره درمانی بر صمیمیت زناشویی و جدایی عاطفی زوجین در آستانه طلاق« انجام شد. پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زوجین در آستانه طلاق مراجعه کننده به بخش خانواده دادگستری شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بود. با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۴۰ نفر انتخاب شد و به پرسشنامه صمیمیت زوجین (اولیا و همکاران، (۱۳۸۵ و پرسشنامه طلاق عاطفی (گاتمن، (۲۰۰۰ پاسخ دادند. داده های پژوهش با روش های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس چندمتغیره با SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره طلاق عاطفی و ابعاد آن شامل فاصله از یکدیگر، احساس انزوا، نیاز به هم صحبت و احساس بی حوصلگی در افراد دو گروه تفاوت وجود دارد. همچنین، نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره صمیمیت زناشویی و ابعاد آن شامل صمیمیت عاطفی، روانی، بدنی، عقلی، تفریحی، ارتباطی معنوی و جنسی در افراد دو گروه تفاوت معنادار می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش طرح واره درمانی ، صمیمیت زناشویی ، سردمزاجی ، جدایی عاطفی ، زوجین