محیط رسوبی، چینه نگاری سکانسی و کیفیت مخزنی سازند کنگان در میدان گازی پارس جنوبی، ایران

بافت، ساخت رسوبی و فوناهای موجود منجر به شناسایی دوازده رخساره کربناته- تبخیری شده است. این رخساره ها در سه کمربند رخساره ای پهنه جزرومدی، لاگون و شول کربناته نهشته شده اند. گسترش پهنه جزرومدی به همراه رسوبات تبخیری و رخساره های ترومبولیتی و استروماتولیتی، عدم وجود ساختمان های ریفی دارای تداوم جانبی، حضور گسترده گل کربناته و نبود رخساره های ریزشی و لغزشی تاییدکننده یک محیط رمپ کربناته از نوع هموکلینال برای سازند کنگان است. رخساره های شناسایی شده بر اساس مشخصات پتروفیزیکی که حاصل فرایندهای اولیه رسوبگذاری و دیاژنز می باشد در قالب هفت گونه سنگی طبقه بندی شده اند که در آنها گونه سنگی نخست (RT۱) فاقد خواص مطلوب مخزنی بوده و به ترتیب به سمت RT۷ کیفیت مخزنی افزایش می یابد. تغییرات جانبی و عمودی رخساره ها منجر به شناسایی دو سکانس رسوبی رده سوم شده است که الگوی انباشت چینه ای در آنها توسط رخساره های ساب تایدال با مشخصات مخزنی مناسب که توسط رخساره های تبخیری و پریتایدال با مشخصات پایین مخزنی در برگرفته شده اند، مشخص می شود. بیشترین کیفیت مخزنی سازند کنگان در دو زون مخزنی K۱ و K۲ منطبق بر انتهای TST، سطح بیشینه پیشروی آب دریا (mfs) و قاعده HST در سکانس های رسوبی شناسایی شده می باشد که در رخساره های شول کربناته واقع شده است.

کلیدواژه ها:

محیط رسوبی ، گونه های سنگی ، چینه نگاری سکانسی ، کیفیت مخزنی ، سازند کنگان