مدل یابی ساختاری برای پیش بینی فرسودگی شغلی بر اساس تعهد سازمانی با میانجی گری بهزیستی شغلی در پرستاران

زمینه و اهداف: پرستاری یکی از مشاغل حساس جامعه است و پرستاران قسمت مهم زندگی خود را در ارتباط تنگاتنگ با افراد و بیماران می گذرانند. هدف پژوهش حاضر مدل یابی و پیش بینی فرسودگی شغلی بر اساس تعهد سازمانی با میانجی گری بهزیستی شغلی در پرستاران زن بود. روش بررسی: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی به روش مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهشی شامل همه پرستاران زن بیمارستان های دولتی شهر تهران بودند. تعداد نمونه در این تحقیق ۳۳۰ نفر برآورد شد که به صورت تصادفی ساده انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش، تعهد سازمانی آلن و مایر و بهزیستی شغلی پارکر وهیت استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزارهای SPSS و لیزرل انجام گرفت. همچنین به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش تاثیر تعهد سازمانی بر فرسودگی شغلی با نقش میانجی گری بهزیستی شغلی در جامعه پرستاران مورد مطالعه را تایید کرد. نتیجه گیری: با ارتقاء بهزیستی شغلی و افزایش تعهد سازمانی، فرسودگی شغلی در پرستاران را می توان کاهش داد و در نهایت منجر به افزایش کیفیت مراقبت های پرستاری و رضایتمندی بیماران شد.  

کلیدواژه ها:

Occupational Burnout ، Organizational Ethics ، Job Satisfactions ، فرسودگی شغلی ، اخلاق سازمانی ، رضایتمندی شغلی