زمین شناسی، سن سنجی و خاستگاه تکتونیکی توده های گنایس میلونیتی و گرانیت مغانلو، باختر زنجان

مجموعه ی گنایس میلونیتی و گرانیت مغانلو، در باختر زنجان، بخشی از مجموعه آذرین-دگرگونی ناحیه تکاب به شمار می رود. مجموعه مغانلو شامل توده های لوکوگرانیت و بیوتیت گرانیت است که از اطراف توده گنایس میلونیتی مغانلو را در بر گرفته اند. نتایج سن سنجی U-Pb زیرکن در توده گنایس میلونیتی مغانلو سن ۵/۶± ۵۶۳ ، در توده بیوتیت گرانیت سن ۱۳±۵۷۶ و در توده لوکوگرانیت سن ۶±۵۵۹ میلیون سال را نشان می دهند. نمونه های مجموعه مغانلو عمدتا خصوصیات ماگماهای کالک آلکالن پتاسیم بالا و پرآلومین ضعیف را نشان می دهند، به استثناء نمونه های مربوط به توده لوکوگرانیت که به دلیل متاسوماتیسم سدیک و آلبیتی شدن فلدسپارهای پتاسیم دار، فقیر از پتاسیم هستند. الگوی عناصر کمیاب در توده های مزبور نشان دهنده غنی شدگی آنها از LILE و LREE نسبت به HFSE وHREE و همچنین آنومالی منفی Nb، Ta و Ti در این نمونه هاست. بطور کلی خصوصیات ژئوشیمیایی این توده ها با مذابهای حاصل از ذوب بخشی پوسته در محیط فرورانش همخوانی دارند. مجموعه مغانلو همانند سایر مجموعه های آذرین و دگرگونی نئوپروتروزوئیک پایانی-کامبرین زیرین در ایران و ترکیه، مربوط به فعالیت های ماگمایی در قوس آتشفشانی کادومین، واقع در شمال ابرقاره گندوانا، هستند. تزریق مذابهای گوشته ای در پوسته یکی از عوامل اصلی در ذوب بخشی پوسته و ایجاد مذاب های گرانیتوئیدی در محیطهای فرورانش است.

کلیدواژه ها:

سن سنجی زیرکن ، ژئوشیمی ، گرانیت ، گنایس میلونیتی ، تکاب