بررسی و تحلیل فقهی و حقوقی قتل در فراش

از منظر فقهی ماده ۶۳۰ ق.م.ا برداشت ناقصی از مساله ای فقهی است. زیرا فقط بخشی از مساله که مربوط به عالم اخلاق میشودرا به ماده ۶۳۰ ق.م.ا تبدیل نموده و نسبت به بخش حقوقی که همان لزوم اقامه شهود برای اثبات زنا می باشد، سکوت اختیار کردهاست. مقنن با انشای این ماده به جای ترغیب به گذشت و خویشتن داری، افراد را تشویق به قتل نموده است، در حالی که در کلامفقها چنین ایرادی نیست؛ زیرا فقها اصل در این مساله را بر قصاص نهاده اند و زوج برای تبرئه از اتهام قتل عمدی مستوجب قصاصباید یا شاهد بیاورد یا ولی دم، وی را تصدیق نماید؛ لیکن در ماده ۶۳۰ ق.م.ا. اصل، بر جواز قتل در فراش است. از منظر حقوقی نیزبا توجه به ایراداتی که به استدلات راجع به توجیه حکم ماده ۶۳۰ ق.م.ا وارد است، مقرره ای مذکور مغایر با روح حاکم بر اصول سیششم و سی هفتم قانون اساسی می باشد.

کلیدواژه ها:

قتل در فراش ، فقه ، قانون اساسی ، قانون مجازات اسلامی