مطالعه و بررسی رفتار خوردگی پوشش های اکسیدی/ هیدروکسیدی حاصل از محیط آبی درون اتوکلاو بر سطح آلیاژ آلومینیوم ۶۰۶۱ تحت دما و فشار مختلف

با توجه به کاربرد وسیع آلیاژهای آلومینیوم در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی و مقاومت به خوردگی کم آن ها در محیط های خورنده، لازم است سطح این آلیاژها را با استفاده از یک روش پوشش دهی ارزان در برابر خوردگی مقاوم نمود. در این پژوهش از روش پوشش دهی در محیط آبی درون اتوکلاو بر سطح آلیاژ آلومینیوم ۶۰۶۱ استفاده شد و مقاومت به خوردگی آن مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های تمیز شده درون اتوکلاو قرار داده شد. آنگاه با کنترل دما، زمان و فشار، پوشش اکسیدی/ هیدروکسیدی بر روی سطح ایجاد شد. الگوهای پراش پرتو ایکس (XRD) نشان داد که این پوشش به طور کلی شامل فاز AlO(OH) می باشد. تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی (SEM) سطح پوشش نشان داد که نانوکریستال های مکعبی به طور متراکم در تمام سطح تشکیل شده اند. آزمون میکروسختی سنجی ویکرز نیز نشان داد که پوشش ایجاد شده نرم بوده و تاثیری در میزان سختی سطح نداشته است؛ لکن منحنی های پلاریزاسیون تافل نشان داد که چگالی جریان خوردگی زیرلایه های پوشش ایجاد شده به طور قابل توجهی کاهش و پتانسیل خوردگی مثبت تر شده است. با افزایش پارامترهای دما، زمان و فشار اتوکلاو، ضخامت پوشش افزایش و چگالی جریان خوردگی کاهش یافته است. همچنین نتیجه گرفته شد که روش پوشش دهی در محیط آبی درون اتوکلاو در حالت مایع و غوطه ور به دلیل بالاتر بودن فشار اتوکلاو نسبت به حالت بخار آب روشی مطلوب تر است. این موضوع نشان دهنده آن است که مقاومت در برابر خوردگی آلیاژ آلومینیوم ۶۰۶۱ با استفاده از این روش پوشش دهی به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

آلومینیوم ۶۰۶۱ ، مقاومت به خوردگی ، اتوکلاو ، پوشش اکسیدی/ هیدروکسیدی ، پلاریزاسیون