نقش پل بند شادروان بر مدیریت چرخه آبی در شوشتر

شهر شوشتر در شمال شرقی خوزستان ، در نزدیکی محل ورود کارون به دشت خوزستان و در مسیر راهی باستانی به موازات کوهپایه های زاگرس قرار گرفته است. امکانات بالقوه آب و زمین بسیار مساعد در این محیط باعث پیشرفت فن استفاده از آب و آبیاری و سازمان یافتن شهر به مفهوم ابتدایی آن و مهندسی مدبرانه آب و در نتیجه شکل گرفتن منظومه آبی درمسیر رودخانه که شهر را همچون جزیره ای در میان گرفته است، حاصل کوشش و دخالت هوشمندانه ساکنان این سرزمین برای استفاده از آب و انرژی آبی و جلوگیری از صدمات طغیانهای بزرگترین رودخانه دائمی ایران که پیدائی عظیم ترین مجموعه سنتی قبل از دوران انقلا ب صنعتی دنیا حاصل آن بوده است.در بدو ورود کارون و برخوردآن با موقعیت صخره ای شوشتر و چرخش آب به غرب گذر متناسبی که یکی از بهترین امکانات عبور از کارون را در دشت فراهم می آورد ،ایجاد می کند و در همین محل است که پل بند شادروان بنا شده است .که با بالا آوردن سطح آب رودخانه نقش بسزایی در کنترل و انتقال آب کارون داشته است. آنچه در این مقاله دنبال خواهد شد:1. شناخت پل بند شادروان2. نحوه عملکرد پل بند شادروان3. چگونگی ارتباط میان پل بند شادروان و دیگر سازه های منظومه آبی.4. تاثیر پل بند شادروان بر پایداری چرخه آبی. هدف ارائه مقاله رسیدن به تاثیر پل بند شادروان بر پایداری چرخه سازه های آبی شوشتر خواهد بود