بررسی توزیع دز پرتو ایکس در اندام های زن و مرد بالغ ناشی از عملکرد دستگاه پلاسمای کانونی

در این پژوهش دستگاه پلاسمای کانونی دانشگاه بین­المللی امام خمینی (IKPF) از نوع مدر با انرژی متوسط kJ ۵/۲ به­عنوان منبع پالسی پرتو ایکس سخت بوسیله کد مونت­کارلوی ۵ MCNP شبیه­سازی شد. طیف پرتو ایکس سخت حاصل از شبیه­سازی به دست آمد. با استفاده از دزیمتری با قرص­های ترمولومینسانس، دز ایکس حاصل از دستگاه با گاز تزریقی آرگون در فشار mbar ۸/۰ در فاصله cm ۲۳ از بالای آند، mSv  ۸/۰ در هر شات به دست آمد. هم­چنین با استفاده از فانتومORNL ، که بر اساس بدن واقعی انسان شبیه­سازی شده، دز جذبی پرتو ایکس در اندام­های نرم که در فواصل مشخصی از دستگاه قرار دارد محاسبه شد. مشخص شد که بالاترین دز در فاصله cm ۳۰ از دستگاه در فانتوم مرد بالغ در اندام بیضه به مقدار  mGy۱۴-۱۰×۰۸۹۰/۲ و در فانتوم زن در اندام مثانه و محتویات آن به مقدارmGy   ۱۵-۱۰×۶۶۱۳/۲  می­باشد. علاوه بر این، در فاصلهcm  ۲۳۰ بیش­ترین مقدار دز جذبی در اندام ها، مربوط به بیضه در فانتوم مرد به مقدار mGy ۱۶-۱۰× ۵۶۰۱/۳ و پوست در فانتوم زن به مقدار mGy۱۶-۱۰×۱۰۰۴/۱ می باشد.

کلیدواژه ها:

دستگاه پلاسمای کانونی ، پرتو ایکس سخت ، اندام های بافت نرم ، ۵MCNP