اندازه گیری ضریب راکتیویته توان با استفاده از معادله Inhour در رآکتور تحقیقاتی تهران

در این مقاله از روش جدیدی برای اندازه ­گیری ضریب راکتیویته دمایی و توان استفاده شد. در این روش میزان تغییرات راکتیویته کل قلب رآکتور در اثر افزایش دما یا توان به ­طور مستقیم و مستقل از ارزش و موقعیت میله­ های کنترل محاسیه می­ گردد. این موضوع باعث کاهش خطا نسبت به روش اندازه­ گیری از طریق موقعیت میله ­های کنترل شد. استفاده از این روش کاملا جدید بوده و گزارش یا مقاله ­ای در این زمینه گزارش نشده است. افزایش توان قلب باعث اعمال راکتیویته منفی در اثر فیدبک­ های دمایی می­ شود و بالعکس خنک­­ کردن قلب باعث اعمال راکتیویته مثبت می ­شود. در این روش ابتدا رآکتور در حالت خنک­کنندگی طبیعی در یک توان ثابت بحرانی می ­شود، سپس بعد از مدتی که تعادل گرمایی نسبی برقرار شد، با باز کردن شیر پروانه­­ ای رآکتور رژیم خنک­کنندگی از حالت طبیعی به حالت اجباری تغییر داده می ­شود. بدیهی است با برقراری جریان خنک­ کنندگی در زمان کوتاه تمام گرمای تولید شده در قلب در اثر گردش طبیعی به یک­باره از بین رفته و یک راکتیویته مثبت معادل با توان رآکتور تزریق می­ شود. تزریق این مقدار راکتیویته باعث افزایش توان رآکتور می­ شود. با اندازه­ گیری زمان دو برابر شدن توان، مقدار راکتیویته تزریقی با استفاده از معادله inhour به ­دست می­ آید. متوسط ضریب راکتیویته توان در محدوده آزمایش های انجام شده در حدود pcm/KW ۰۲/۱ اندازه ­گیری شد که مقدار آن هم با نتایج مطالعات قبلی و هم نتایج شبیه­ سازی ­ها سازگار است.

کلیدواژه ها:

رآکتورهای تحقیقاتی ، ضریب راکتیویته توان ، ضرایب راکتیویه دمایی ، خنک شوندگی طبیعی