بررسی ترک خوردگی برودتی در مخلوط های آسفالتی با استفاده از مدل ناحیه چسبنده

یکی از مهم ترین خرابی های روسازی، خرابی های ناشی از دماهای پایین است که به ترک های برودتی مشهور هستند و این ترک ها بیشتر در مناطق سردسیر رخ می دهند. به طور کلی ترک های برودتی به دو دستهی ترک های ناشی از دمای پایین و ترک های خستگی دمایی تقسیم می شوند. ترک های ناشی از دمای پایین در مناطقی که دما به شدت و ناگهانی کاهش میابد رخ می دهند و ترک های خستگی دمایی به دلیل تکرار سیکل های کاهش دما، پیر شدگی و سخت تر شدن قیر به وجود می آیند. آزمایش نمونه مهار شده تحت تنش کششی از جمله آزمایش هایی است که برای پیش بینی ترک های برودتی انجام می شود. در این تحقیق، با استفاده از مدل سازی این آزمایش در نرم افزار آباکوس سعی شده است دمای شروع ترک خوردگی مخلوط آسفالتی پیش بینی شود. به همین منظور، از اجزاء چسبنده برای بیان شکست در مخلوط آسفالتی استفاده شده است. نتایج تحلیل حساسیت پارامترها نشان می دهد که با افزایش ضریب انقباض دمایی و نرخ کاهش دما، ترک خوردگی در دمای بالاتری شروع می شود. از طرف دیگر،کاهش مقاومت کششی نیز باعث شروع ترک خوردگی در دمای بالاتر می شود. همچنین به دنبال افزایش مقاومت کششی و یا کاهش انرژی شکست، نرخ انتشار ترک در نمونه ی آسفالتی افزایش میابد و ترک به شکل شکننده تر به وجود می آید. نتایج نشان می دهد، اگرچه مشخصه های مدول استهلاک در هر دو بخش شروع و انتشار ترک خوردگی موثر می باشد ولی در دمای ترک خوردگی نهایی تغییری ایجاد نمی کنند.

کلیدواژه ها:

مخلوط آسفالتی ، ترک های برودتی ، مدل ناحیه چسبنده ، نرم افزار آباکوس ، انرژی شکست ، نرخ کاهش دما