مروری بر مبانی نظری محافظه کاری و جایگاه آن در استانداردهای حسابداری

محافظه کاری حسابداری، یکی از خصوصیات کیفی مرتبط با محتوای اطلاعات مالی است که به معنای کاربرد درجهای از مراقبت در اعمال قضاوت برای انجام برآورد در شرایط ابهام میباشد، به گونه ای که درآمدها یا داراییها بیشتر از واقع و هزینه ها یا بدهی ها کمتر از واقع ارائه نشود. به عبارت دیگر محافظه کاری حسابداری را میتوان به عنوان گرایش حسابداری به به کارگیری درجه بالاتری از تاییدپذیری برای شناسایی اخبار خوب در مقایسه با اخبار بد تعریف کرد. مفهوم محافظه کاری یکی از قراردادهای مهم در گزارشگری مالی محسوب میشود که باعث کاربرد احتیاط در تشخیص و سنجش درآمدها و دارایی ها میگردد. محافظه کاری حسابداری که به مشروط و نامشروط تقسیم میشود، منجر به نتایجی همچون بهبود کیفیت گزارشگری مالی، بازشناختن اهمیت تاییدپذیری و نقش تاییدپذیری نامتقارن در رفع برخی مشکلات و نیز کاهش احتمال بیش نمایی سود و پرداخت سود سهام تصفیه میشود. در مقاله حاضر تلاش خواهد شد ابتدا ضمن ارائه تعریفی از محافظه کاری حسابداری و انواع آن، به شاخصهای محافظه کاری و دلایل وجود آن اشاره کرده و در ادامه نیز به تبیین های محافظه کاری و معیارهای آن اشاره خواهیم کرد. در پایان نیز در مورد مدلهای محاسبه محافظه کاری، جایگاه محافظه کاری در استانداردهای حسابداری و پیامدهای مباحثی را ارائه خواهیم داد.

کلیدواژه ها:

گزارشگری مالی ، محافظه کاری حسابداری ، محافظه کاری مشروط و نامشروط