اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر سبک دلبستگی ، سازگاری زناشویی و سازگاری اجتماعی در مردان سوء مصرف کننده مواد مخدر

چکیده مقدمه اعتیاد به عنوان یکی از مهمترین مشکلات اجتماعی ، اقتصادی و بهداشتی قرن حاضرشناخته شده است که عوارض ناشی از آن تهدیدی جدی برای جامعه بشری محسوب می شود و ضرورت توجه به آن بیش از پیش احساس می شود لذا پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر سبک دلبستگی ، سازگاری زناشویی و سازگاری اجتماعی در مردان سوء مصرف کنندگان مواد مخدر  پرداخته است . روش کار پژوهش حاضر به روش  نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود  . جامعه آماری این پژوهش ، کلیه مردان مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر بودند . نمونه  شامل ۳۰  نفر از مردان سوء مصرف کننده مواد مخدر بود که  به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جای گرفتند . گروه آزمایش ، درمان متمرکز بر شفقت را دریافت کردند ولی گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند . ابزار گرد آوری داده ها ، پرسشنامه سبک دلبستگی هازن و شاور ( ۱۹۸۷ ) ، سازگاری زناشویی اسپانیرDAS  ( ۱۹۷۶ ) و سازگاری اجتماعی کالیفرنیا CPI ( ۱۹۵۳ ) بود  و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۲۳    و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت به طور معناداری بر سبک دلبستگی ، سازگاری زناشویی و سازگاری اجتماعی در سوء مصرف کنندگان مواد مخدر موثر بوده است ( p نتیجه گیری بر اساس یافته های این پژوهش  ، درمان متمرکز بر شفقت درمان موثری برای رفع مشکلات فردی و اجتماعی سوء مصرف کنندگان مواد مخدر است و انجام مداخلات بر اساس این رویکرد می تواند در بهبود روابط آنها با خانواده و دیگر ارتباطات اجتماعی شان موثر باشد لذا  استفاده از این درمان در مراکز درمانی برای اینگونه بیماران   و بیمارانی با دیگر انواع بیماری و اختلالات روان می تواند در بهبود و ارتقای سلامت و بهزیستی جامعه موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

درمان متمرکز بر شفقت ، سبک دلبستگی ، سازگاری زناشویی ، سازگاری اجتماعی