تجلی معماری پایدار با فهم سرشت و الگوی معماری خاک

درک ما از فرآیندهای فیزیکی، اکولوژیکی و فرهنگی که منجر به ابعاد الگوهای برداشت ذهنی می شود به چگونگی مشاهده ما از جهان هستی بستگی دارد. از طرفی با توجه به اینکه طبیعت و سرشت انسان از خاک انشا می گیرد و دوباره به خاک بر می گردد و کالبد معماری خاک نیز نظیر انسان است؛ این امر منجر به سازگاری معماری خاک با سرشت انسان شده است. و معماری خاک اصیل ترین و کهن ترین صورت معماری ایران بوده است. معماری با خاک، سنتی است فرهنگی که مربوط به مقطع زمانی خاصی نیست. معماری با خاک نمایش الگوهای طبیعی و رشته ای پویا از توالی بین سنن مردم و نیازهای محلی انهاست. لذا استفاده از خاک در معماری به منظور بهینه کردن مصرف سوخت و حفظ محیط زیست و رسیدن به معماری اکولوژیک و پایدار می تواند گزینه مناسبی درحل بحران معماری معاصر باشد. در این پژوهش به بررسی انواع روشهای استفاده از خاک در معماری ایران و جهان پرداخته شده و در نهایت راهکارهای مستخرج از معماری با خاک برای رسیدن به معماری پایدار ارائه شده است.