تاثیرات حقوق بین الملل محیط زیست بر توسعه ی حقوق بین الملل معاهدات

حقوق محیط زیست ماهیتی انعطاف پذیر دارد تا در عین حال که بر کشورها تعهد مورد نظر را بار نماید، طیف گسترده تری از کشورها را همراه خود سازد. از جمله ابزارهای معمول در ایجاد تعهد، معاهده می باشد. برای معاهدات طبق کنوانسیون حقوق معاهدات وین چارچوب هایی در نظرگرفته شده است و مواد مربوط به پذیرش، اجرا و اختتام معاهدات را بررسی می نماید. حقوق بین الملل محیط زیست ضمن استفاده از ساختار سنتی و کلاسیک معاهدات، طبق ماهیت تعهدات زیست محیطی که به نرمی و انعطاف پذیری گرایش دارد، نوآوری هایی نیز داشته است. این نوآوری ها هم درزمینه ی ایجاد تعهدات و هم در زمینه ی اجرای تعهدات بوده است. در خصوص ایجاد تعهدات از تکنیک ها و مکانیسم هایی نظیر کنوانسیون های چارچوب، حقوق نرم و کنفرانس اعضا بهره می برد؛ علاوه بر این در زمینه ی اجرای تعهدات از مکانیسم هایی نظیر آیین عدم اجرا و نهادهای معاهداتی مانند دبیرخانه و شورا و کمیته های اجرایی استفاده می کند. این پژوهش ضمن بررسی این نوآوری ها و استفاده از رویکردهایی که متناسب با تغییرات در حوزه ی حفاظت از محیط زیست و همگام در برابر تهدیدات جدید زیست محیطی، به تحولاتی اشاره می نماید که حقوق بین الملل محیط زیست خود را با این تغییرات سازگارساخته و از این رهگذر ساختار کلاسیک ایجاد و اجرای معاهدات را تغییر داده و سبب توسعه در حقوق بین الملل معاهدات گشته است.

کلیدواژه ها:

قواعد زیست محیطی ، حقوق نرم ، کنوانسیون چارچوب ، آیین عدم اجرا