ارزیابی کیفیت ذهنی مسکن شهری بر مبنای قلمروهای درونی و بیرونی (مطالعه موردی: شهر بوشهر)

بررسی چگونگی شرایط زندگی در مسکن شهری جهت مدیریت پایدار این مکان ها ضروری می­نماید. این پژوهش سعی دارد تا وضعیت مسکن شهروندان بوشهر را در دو قلمرو درونی و بیرونی بررسی کند و راهکارهای مناسب در این زمینه را ارائه نماید. مقاله حاظر به روش توصیفی-تحلیلی می­باشد.دادهای جمع­آوری شده از نظرسنجی ۲۵۵ خانوار بوشهر با طیف ۵ گزینه­ای لیکرت در نرم­افزار SPSS نسخه ۲۰ وارد شد. از آزمون­های ناپارامتریک باینومیال[۱]و هم بستگی اسپیرمن[۲]جهت درک بهتر وضعیت قلمروهای موثر بر کیفیت مسکن شهری استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از این است که از ۱۳ مولفه مورد بررسی در دو قلمرو، تنها کیفیت ۴ مولفه از دیدگاه شهروندان نامناسب قلمداد شده است و به طور کلی ۵۳ درصد شهروندان از کیفیت مسکن خود راضی هستند. پیشنهاد می­شود که بنا بر اولویت؛باید کیفیت شبکه راه­ها، کیفیت آب، گازرسانی و امکانات تفریحی را جهت ارتقاء کیفیت مسکن شهری بوشهر در دستور کار برنامه­ریزی قرار داد و سپس به بهبود دیگر مولفه­های کیفیت مسکن توجه نمود. نتایج آزمون هم بستگی اسپیرمن نیز حاکی از وجود ارتباط بین متغیرهای سن و سطح تحصیلات شهروندان با برخی از متغیرهای وابسته در دو قلمرو درونی و بیرونی است. بنابراین نباید در مطالعات و پروژهای مسکن شهری، مشخصه­های فردی شهروندان را نادیده انگاشت. ۱. Nonparametric Binomial Test. ۲. Spearman correlation Test.

کلیدواژه ها:

کیفیت ذهنی ، قلمرو درونی و بیرونی ، مسکن شهری ، بوشهر