اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر مشکلات روان شناختی و کنترل قند خون کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک

مقدمه: بیماری دیابت ملیتوس نوع یک یکی از شایع ترین اختلالات متابولیکی در دوران کودکی و نوجوانی است که دارای عوارض بلندمدت جسمی و روان شناختی از جمله اضطراب ، افسردگی و مشکلات رفتاری می باشد این عوارض منجر به کنترل ضعیف قند خون و در ننتیجه افزایش سطوح قند خون می شود.این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر مشکلات روان شناختی و کنترل قند خون کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک انجام شد. روش : این پژوهش از روش کارآزمایی بالینی از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد بر روی ۳۸ نفر از کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک انجام شد. این کودکان با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند ودرگروه مداخله و گروه شاهد به طورتصادفی جایگزین شدند. در این پژوهش از پرسشنامه علائم مرضی کودک فرم والد CSI-۴ و آزمایش HbA۱C کودکان استفاده شد و ۱۲ جلسه درمان شناختی رفتاری فردی برای آنها اجرا شد. یافته ها: نتایج آزمون فرضیه های این پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری و تحلیل کوواریانس یک متغیری نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه مداخله و گروه شاهد از لحاظ تاثیرگذاری درمان    شناختی رفتاری روی متغیرهای مورد مطالعه وجود داشت. به عبارت دیگر درمان شناختی رفتاری موجب کاهش معنادار  (P<۰/۰۰۱)مشکلات روانشاختی و بهبود کنترل قند خون در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد شد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری می تواند به عنوان یکی از مداخلات درمانی اثربخش جدید در حوزه دیابت به خصوص در کودکان دیابتی در کنار سایر درمان های موجود به کار رود.

کلیدواژه ها:

Diabetes Type I ، Cognitive-behavioral therapy ، Blood glucose ، Psychological problems ، دیابت نوع یک ، درمان شناختی رفتاری ، قند خون ، اختلالات روان شناختی