تاثیر لالایی با صدای مادر بر پاسخهای فیزیولوژیک ، بدنبال ساکشن لوله تراشه در نوزادان نارس

مقدمه: ساکشن لوله تراشه به عنوان یکی از رویه های تهاجمی رایج و دردناک که به طور مکرر بر روی نوزادان بستری انجام می شود یکی از مهمترین چالش های مراقبتی به حساب می آید. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر لالایی با صدای مادر بر پاسخهای فیزیولوژیک، بدنبال ساکشن لوله تراشه در نوزادان نارس طراحی و به مرحله اجرا گذاشته شد. روش: مطالعه حاضر مطالعه کارازمایی بالینی از نوع متقاطع  بود که روی ۴۰ نوزاد نارس بستری در بخش ویژه نوزادان بیمارستان افضلی پور، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان در مدت پنج ماه در سال ۱۳۹۵ انجام گردید. پس از نمونه گیری به روش در دسترس و به طور تصادفی (با استفاده از قرعه کشی) در دو گروه مراقبت روتین / لالایی و لالایی / مراقبت روتین مورد بررسی قرار گرفتند. در زمان مداخله، برای نوزادان لالایی مادر پنج دقیقه قبل از ساکشن پخش و تا ده دقیقه بعد از ساکشن ادامه یافت. پاسخ های فیزیولوژیک نوزادان(درصد اشباع اکسیژن خون شریانی، تنفس و ضربان قلب) یک دقیقه قبل از ساکشن لوله تراشه به عنوان اطلاعات پایه و بعد از ساکشن هر پنج دقیقه تا سی دقیقه، مورد سنجش قرار گرفت. در نهایت آنالیز آماری داده ها با استفاده ار نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که لالایی  با صدای مادر در نوزادان نارس اینتوبه ای که ساکشن می شدند، در کاهش تعداد تنفس(۰/۰۰۷> p) و ضربان قلب(۰.۰۵ < P)، موثر  می باشد .این تغییرات در میزان اکسیژن خون(spo۲) این نوزادان که اکسیژن رسانی آنها توسط دستگاه انجام می شد در دو گروه اختلاف معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری: لالایی با صدای مادر در مراقبت  از نوزاد نارس می تواند تاثیر قابل توجهی در پاسخ های فیزیولوریک نوزادان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Lullaby ، premature infant ، endotracheal suctioning ، نوزاد نارس ، لالایی ، ساکشن لوله تراشه