اثر بخشی بازی درمانی گروهی با رویکرد گشتالتی بر پرخاشگری و مهارتهای اجتماعی کودکان آسیب دیده جنسی در گروه کودکان کار

مقدمه: پایتخت ها و شهرهای بزرگ بسیاری از کشورهای در حال توسعه محل زندگی و کار کودکان است. زندگی خیابانی با استرس ها و خطراتی همراه است. یکی از عمده ترین خطرات، سوءاستفاده جنسی است. رفتارهای ضد اجتماعی و پرخاشگری های جسمی به همراه ترس و خشم از آثار دائمی کودک آزاری است. روش:پژوهش حاضر از نوع تحقیقات اثری و نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری موردمطالعه دختران ۱۱ تا ۱۵ ساله آسیب دیده جنسی از گروه کودکان کار شهر تهران درسال ۱۳۹۷ می باشدو روش نمونه گیری هم نمونه گیری در دسترس با گمارش تصادفی است.از این طریق ۳۰ نفرنمونه انتخاب ودر دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری برای دو متغیر پرخاشگری و مهارتهای اجتماعی، پرسشنامه پرخاشگری نیلسون و پرسشنامه سنجش مهارتهای اجتماعی ماتسون می باشد. متغیر مستقل ده جلسه بازی درمانی گروهی گشتالتی است. یافته ها: نشان داد که بازی درمانی گروهی با رویکرد گشتالتی حداقل در یکی از متغیرهای وابسته تفاوت معناداری ایجاد کرده است(پرخاشگری ۰/۰۰۲= ۲۳/۶۴=F و مهارتهای اجتماعی ۰/۰۰۲=   ۲۰/۶۹۵ = F و ۰/۰۰۲ P<). نتیجه گیری: این نتایج نشان داد که با توجه به مشکلات رفتاری و روانی کودکان آسیب دیده جنسی از گروه کودکان کار یکی از موثرترین مداخله های درمانی، بازی درمانی با رویکرد گشتالتی خواهد بود. واژگان کلیدی: بازی درمانی گروهی، رویکرد گشتالتی، کودکان کار، پرخاشگری، مهارتهای اجتماعی ، کودک آزاری جنسی.

کلیدواژه ها:

group play therapy ، Gestalt ، child labor ، aggression ، social skill ، child sexual abuse ، بازی درمانی گروهی ، رویکرد گشتالتی ، کودکان کار ، پرخاشگری ، مهارتهای اجتماعی ، کودک آزاری جنسی.