تاثیر اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی عمومی بیماران زن مبتلا به پمفیگوس ولگاریس
محل انتشار: مجله پژوهش پرستاری ایران، دوره: 13، شماره: 3
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 150
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJNR-13-3_001
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: پمفیگوس ولگاریس یک بیماری مزمن پوستی درگیر کننده پوست و ضمائم آن است و کیفیت زندگی بیمار و خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس است.
روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار همسان شده با انتخاب ۷۲ بیمار زن مبتلا به پمفیگوس ولگاریس از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف و تخصیص تصادفی آنها به دو گروه مداخله و کنترل در سال ۱۳۹۶ انجام شد. از ابزارهای اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه کیفیت زندگی عمومی SF-۳۶ روا و پایا (۹/۹۵ = α) و (۶/۹۶% = r) و ابزار سنجش توانمندی روا (۵/۸۲% = CVR) و (۶/۸۴% = CVI) و پایا (۴/۹۲ = α) (۸۶% = r) استفاده شد. الگوی توانمندسازی خانواده محور در چهار گام (درک تهدید، ارتقاء خودکارآمدی، افزایش خودباوری و ارزشیابی) برای گروه مداخله و مراقبت رایج برای گروه کنترل انجام شد. کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس، قبل و یک ماه و نیم پس از توانمندسازی، بررسی و مقایسه شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS V.۲۴ و آزمون های آماری کای دو، تی مستقل و زوجی تجزیه و تحلیل و (۰۵/۰ > P) معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: توزیع نرمال بودن داده ها با آزمون آماری کولموگروف اسمیرنوف انجام شد. آزمون آماری کای دو نشان داد بین نمرات متغیرهای اطلاعات جمعیت شناختی دو گروه قبل از مداخله تفاوت معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰ < P). آزمون آماری تی مستقل نشان داد بین نمرات کیفیت زندگی بیماران در دو گروه قبل از مداخله تفاوت معنی داری وجود نداشت (۴۴۲/۰ = P). لیکن بعد از اجرای مدل این ارتباط معنی دار بود (۰۰۱/۰ ≤ P). آزمون آماری تی زوجی بین کیفیت زندگی بیماران در گروه مداخله قبل و بعد از اجرای مدل ارتباط معنی داری را نشان داد (۰۰۱/۰ ≤ P). لیکن این تفاوت در گروه کنترل معنی دار نبود (۸۷۵/۰ = P).
نتیجه گیری: اجرای الگو برای بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس از نظر عملی امکان پذیر و بر ارتقاء کیفیت زندگی آنان موثر است. با توجه به اثر بخشی پیشنهاد می گردد الگوی توانمندسازی خانواده محور در بالین برای سایر بیماری های مزمن پوستی در سطح وسیع تر اجرا شود.
کلیدواژه ها:
Family-centered Empowerment Model ، Quality of Life ، Pemphigus Vulgaris ، Nurse ، الگوی توانمندسازی خانواده محور ، کیفیت زندگی ، پمفیگوس ولگاریس ، پرستار
نویسندگان
مریم قاسمی
Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
فاطمه الحانی
Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
محمد غلامی
Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
مریم دانش پژوه
Faculty of Medicine and Medical Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :