بررسی صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری در دانشگاه های آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان ) و نجف آباد در سال ۱۳۹۷

مقدمه:از مهم ترین حوزه های توسعه پایدار سلامتی در جوامع بشری، بخش بهداشت و درمان است در این بین پرستاران به عنوان بزرگ ترین ارائه دهندگان خدمات بهداشتی درمانی، ۷۰ درصد تیم سلامت و درمان را تشکیل می­دهند. جهت حفظ استانداردهای مراقبت پرستاری، شناخت روش­های توسعه و ارتقاء صلاحیت بالینی پرستاران الزامی می باشد. هدف از این مطالعه تعیین صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری در دانشگاه های آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان ) و نجف آباد بود. روش کار:در این مطالعه توصیفی تحلیلی ۱۱۲نفر از دانشجویان کارآموزی در عرصه وارد مطالعه شدند. اطلاعات مورد نیاز توسط دو پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه صلاحیت بالینی جمع اوری گردید. تجزیه و تحلیل در دو سطح توصیفی و استباطی  با استفاده از نسخه ۲۲ نرم افزار SPSS انجام شد.انجام شد. یافته ها:در مطالعه حاضر، میانگین امتیاز صلاحیت بالینی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان و نجف آباد به ترتیب ۳۶/۳۴ ±۵۹/۲۰۹ و ۵۹/۱۸ ±۰۹/۲۳۴ بود. در مجموع میانگین امتیاز صلاحیت بالینی دانشجویان این دو دانشگاه مقدار۱۲/۳۰ ±۸۴/۲۲۱ به دست آمد و ۳/۷۲ درصد آن ها از نظر صلاحیت بالینی در سطح عالی بودند. همچنین نتایج مطالعه حاضر در زمینه ابعاد صلاحیت بالینی نشان داد که صلاحیت بالینی اکثریت دانشجویان در ابعاد مراقبت بیمار محور (۹/۴۲ درصد)، پذیرش و ایفای نقش حرفه ای (۳/۷۲ درصد)، مستندسازی ارائه مراقبت ایمن (۵/۷۰ درصد)، توانمندی در رعایت اصول اخلاقی (۷/۷۷ درصد)، توانمندی در مدیریت مراقبت (۲/۶۵ درصد) و پاسخگویی و مسئولیت پذیری (۱/۷۴ درصد) در سطح عالی بودند. نتیجه گیری:نظر به اهمیت موضوع صلاحیت بالینی ضروری است تا حمایت پرسنل از دانشجویان، استقلال و درگیر نمودن دانشجو در بخش، حمایت از دانشجو در زمینه خلاقیت و نوآوری، مدنظر مربیان قرار گیرد و تمهیدات لازم در خصوص کاهش موانع صلاحیت بالینی اندیشیده شود.

کلیدواژه ها:

Clinical competence- health and medical (health care) ، صلاحیت بالینی ، پرستار ، بهداشت و درمان